Hopp til innhald
Fagartikkel

Steinbit

Det karakteristiske kjevepartiet er ei naturleg tilpassing til menyen til steinbiten, som består av kråkebollar, muslingar, sniglar og krabber. Gråsteinbiten lever hovudsakleg på steinbotn med tang, i gytetida ofte heilt opp i fjøra.

Steinbiten vert kjønnsmoden i seks-årsalderen. Gytinga skjer i perioden november–februar på 40–200 meters djup, tidlegast i nordlege og seinast i sørlege område. Rogna vert lagd på botnen og deretter vakta av hannen.

Flekksteinbiten (Anarhichas minor) er meir utbreidd i arktiske strøk.

Fangst og fangstreiskap

Fangsten av steinbit skjer med botntrål, botnline eller botngarn i Barentshavet og på dei nordnorske bankane. Det vert òg drive oppdrett på steinbit i dag.

Bruk

Steinbit vert seld som ferske eller frosne filetar. «Ufisken» som folk ikkje ville ha, er i dag ein ettertrakta kulinarisk godbit. Han er fast i fisken og vi kan derfor gjere mykje med han på kjøkkenet. Han toler å bli kutta i strimlar og bitar, og kan steikjast i wok saman med grønsaker, krydder og kryddersausar. Steinbit kan steikjast, og på grillen er han enkel å handtera.

Næringsinnhald

Steinbit er, som all anna fisk, rik på protein. Han er også ei god kjelde til vitamin A og B12.

Sjå Matvaretabellen frå Mattilsynet for nærare opplysningar om næringsinnhaldet.

Hugselappen

Sesong

Heile året

Utbreiing

Det nordlege Atlanterhavet

Storleik

Opptil 120 cm og 26 kg

Med andre ord

Latin: Anarhichas spp.

Engelsk: Wolffish, catfish

Fransk: Loup de mer

Tysk: Katfisch