Hovudkål (kvitkål)
Mot slutten av 1600-talet byrja vi å dyrke hovudkål i Noreg. Hovudkålen består av eit hovud danna av tettpakka blad. Han er ei hardfør grønsak som toler det norske klimaet godt, og han er tilgjengeleg heile året. Hovudekål eignar seg godt til langtidslagring, noko som skyldast det tynne voksbelegget på blada. Den ideelle temperaturen for oppbevaring er 0–2 gradar. Hovudkål kan vege opptil fleire kilo, men vanlegast er hovud på 1–2 kilo. Konsistensen er sprø og saftig.
Hovudkål kan brukast rå, finskoren i salat eller i råkost. Han kan kokast, smørdampast, steikast, wokkast, syltast eller brukast til surkål, stuing eller supper.
Hovudkål skal ha tett knytte, tunge hovud med glatte ytterblad. Kålhovudet skal vere heilt og jamt farga, utan sår eller flenger. Blada skal vere flekkfrie, sprø og saftige og ha ein frisk farge. Stokken skal vere avskoren tett under bladfestet. Kålen skal vere fri for jord og insekt.
Hovudkål er kalorifattig og inneheld noko vitamin A og ein god del vitamin C. Om lag 100 gram hovudkål dekker dagsbehovet for vitamin C.
Sjå Matvaretabellen frå Mattilsynet for nærare opplysningar om næringsinnhaldet.
I filmen under (2 minutt) får vi vite meir om eigenskapar ved ulike kåltypar og korleis vi kan lage til og servere kål.
Med andre ord
latin: Brassica oleracea var. capitata
engelsk: white cabbage
tysk: Weisskohl
fransk: chou blanc