Knutekål

Knutekål er ein oppsvulma stengel med bladfesta fordelte kring heile knollen. Knollane har form som matneper og måler cirka 6–8 cm i diameter. Knutekål finst i to variantar – ein lysegrøn variant med fleire kraftige, uavhengige bladfeste som veks frå knollen, og ein raudblå med noko tynnare bladfeste. Den raudblå knutekålen blir òg dyrka i Noreg. Smak og konsistens er lik vanleg lysegrøn knutekål. Begge variantane har eit kvitt fruktkjøtt med ein fast og sprø konsistens. Smaken er mild og fin og liknar på ei blanding av nepe og kålrot. I Sverige og Tyskland blir knutekål kalla kålrabi, eit namn vi knyter til kålrot. Det er viktig å ikkje forveksle desse variantane her heime.

Den norske sesongen strekker seg frå juli til oktober. Knutekål skal oppbevarast kjølig, så langt ned mot 0 gradar som mogleg. Knutekål har dårlegare lagringsevne enn kålrot, men høg luftfukt gir knutekål haldbarheit på fleire veker.

Knutekål må skrellast før bruk, og på dei fleste områda blir han nytta som kålrot. Han er god smørdampa eller som stuing med litt muskat i. Knutekål har mildare smak enn kålrot, og det kan derfor lønne seg å tilsetje krydder eller buljong til kokevatnet. Knutekål kan òg nyttast i wok, raspa som råkost eller som snacks delt i stavar saman med dipp.

Knutekål skal ha kvitt, friskt og sprøtt fruktkjøtt og vere fri for skadar. Bladfesta skal vere avskorne med ei lengde på 5 cm. Knollar på 200–300 gram held vanlegvis den beste kvaliteten. Større knollar har lett for å blir trene.

Knutekål er rik på vitamin C. Han er lett fordøyeleg og har få kaloriar.

Sjå Matvaretabellen frå Mattilsynet for nærare opplysningar om næringsinnhaldet.