Kinakål

Kinakål kjem, som namnet seier, opphavleg frå Kina. I Europa har han vore dyrka sidan midten av 1900-talet, og han blir òg dyrka i Noreg. Den norske sesongen strekker seg frå juni til desember. Kinakål har ganske god haldbarheit når han blir oppbevart riktig, helst mellom 0 og 2 gradar, men haldbarheita kjem òg an på sort og dyrkingsland.

Kinakål dannar eit ovalt hovud som er tungt og tett knytt saman nedst, men noko lausare i toppen. Dei store og krusete blada har breie, kvite nervar, mens toppen av bladet er lysegrønt. Tidleg i sesongen er han nokså grøn.

Det finst ulike typar kinakål med varierande form og farge. Vekta kan òg variere, men ho ligg vanlegvis på mellom 0,5 og 1,5 kg. Kinakål har ein sprø konsistens og blir mykje nytta som basis i salatar. I nabolandet vårt Sverige kallar dei han salladskål. Kinakål er ein svært delikat kålvariant med ein mild, fin og litt søt smak.

Kinakål blir ofte kutta opp og nytta som råkost eller i salat. Men han er kanskje vel så god i varme retter og kan kokast, gratinerast, smørdampast, steikast eller nyttast til stuing. Kinakål kan òg nyttast i supper og gryter eller wok.

Kinakål skal vere sprø og rik på saft, og han skal ha ein frisk utsjånad utan teikn til misfarging av blada eller bladstilkane. Bladstilkane skal vere kvite, utan mjuke flekker, sliming eller svarte prikkar som kan vere teikn på virusangrep. Hovuda skal vere faste og skorne like under bladfestet.

Kinakål inneheld ein del vitamin A og C i tillegg til noko mineral, og han er ei kalorifattig grønsak.

Sjå Matvaretabellen frå Mattilsynet for nærare opplysningar om næringsinnhaldet.

I den korte filmen under kan du lære meir om kinakål og få tips til korleis vi kan lage han til.