Hopp til innhald
Fagartikkel

Kuleflater

Det finst mange typar flater i rommet. Her skal vi sjå på kuleflater. Ei kuleflate er overflata av ei kule, og vi skal utforske korleis vi kan beskrive ho matematisk.

Ei kuleflate i tre dimensjonar kan beskrivast matematisk på fleire måtar, ikkje ulikt slik vi kan beskrive ein sirkel i planet på fleire måtar. Her skal vi jobbe mest med likningsframstilling for kuleflater, men dersom du ønsker ekstra fordjuping, kan du òg jobbe med parameterframstilling av kuleflater lenger ned i artikkelen.

Likningsframstilling for kuleflate

På figuren har vi teikna ei kule med sentrum i S og radius r. Kuleflata er samlinga av alle punkt P som har avstanden r frå S.

Vi lar P(x,y,z) vere eit punkt på kuleflata.
Då veit vi at SP=r.

Dette gir

 SP  = r x-x0,y-y0,z-z0=rx-x02+y-y02+z-z02=rx-x02+y-y02+z-z02=r2

Vi har no ei likning for kuleflata.

Dersom origo er sentrum i kula, blir likninga for kuleflata

x2+y2+z2=r2

Når likninga for ei kuleflate er gitt på forma ovanfor, er det lett å finne sentrum og radius i kula.

Døme

Finn sentrum og radius til ei kule når likninga for kuleflata er gitt ved

(x-2)2+(y+4)2+(z-6)2=52

Forklaring

Her finn vi koordinatane til sentrum og radiusen direkte ved å sjå på likninga.

Sentrum i kuleflata er (2,-4,6), og radiusen er 5.

Døme

Ofte er ikkje likninga til kuleflata ordna slik at vi kan lese ut sentrum og radius direkte. Likninga nedanfor beskriv òg ei kuleflate:

x2+2x+y2-6y+z2=-1

For å finne sentrum og radius i denne kula må vi omarbeide uttrykket litt.

🤔 Tenk over: Korleis kan vi forme om likninga slik at vi kan lese ut koordinatane til sentrum i kula og radiusen til kula?

Forklaring

Vi kan lage fullstendige kvadrat av alle ledda som inneheld x, ledda som inneheld y, og ledda som inneheld z, kvar for seg ved å fullføre kvadrata slik vi gjer når vi jobbar med sirklar i R1. Då skal vi ende opp med ei likning på forma

x-x02+y-y02+z-z02=r2

Vi lagar fullstendige kvadrat av ledda med x, ledda med y og ledda med z kvar for seg. Då gjeld det å hugse korleis vi gjer det! Sjå teorisida "Ein sirkel i planet" dersom du vil ha ein repetisjon.

          x2+2x+y2-6y+z2 = -1x2+2x+12-12+y2-6y+32-32+z2=-1  x2+2x+1 + x+12      y2-6y+9y-32+z2=-1+1+9         x+12+y-32+z2=32

Dette er altså likninga for ei kuleflate med sentrum i -1,3,0 og med radius 3.

Dersom likninga ikkje kan skrivast på forma x-x02+y-y02+z-z02=r2, er det ikkje likninga for ei kuleflate.

Parameterframstilling for kuleflate

Det er fleire måtar å lage ei parameterframstilling av ei kuleflate på. Akkurat som for eit plan treng vi to parametrar for å lage ei parameterframstilling for ei kuleflate. Her vel vi å bruke ei parameterframstilling der dei to parametrane er vinklar. Desse har vi kalla u og v på figuren.

Vi ser på ei kule med radius r plassert med sentrum i origo. Vi lar P(x,y,z) vere eit vilkårleg punkt på kuleflata slik at OP=r.

Normalen frå P ned til xy-planet treffer xy-planet i punktet Bx,y,0. Punktet B får same x- og y-koordinat som punktet B.

u er vinkelen mellom OP og OB på figuren, og v er vinkelen mellom OB og x-aksen (OA).

No må vi finne vinklane u og v uttrykt ved dei andre storleikane i figuren. Det får vi ved å ta sinus og cosinus til vinklane. Sidan punkta på figuren dannar to rettvinkla trekantar, får vi

sinu=BPOP=zr z=r·sinucosu=OBOP=OBr OB=r·cosucosv=OAOB=xr·cosu x=r·cosu·cosvsinv=ABOB=yr·cosu y=r·cosu·sinv

Det vilkårlege punktet P er då beskrive ved parametrane u og v. Ei kuleflate k med sentrum origo og med radius r har derfor parameterframstillinga

k:x=r·cosu·cosvy=r·cosu·sinvz=r·sinu

Den tilsvarande vektorfunksjonen for kuleflata blir

OP=r·cosu·cosv,r·cosu·sinv,r·sinu

🤔 Tenk over: Kva er definisjonsområdet til u og v?

Forklaring

v må gå ein heil runde for å dekke heile kula, som betyr at

v[0,2π

Grensene for u får vi når P er i punktet 0,0,r (øvst på kuleflata) og i punktet 0,0,-r (nedst på kuleflata). Vi har definert u som vinkelen mellom OP og OB, som er parallell med xy-planet. Det betyr at i det første tilfellet har vi u=π2, og i det andre tilfellet er u=-π2. Vi får

u-π2,π2

🤔 Tenk over: Kva skjer med parameterframstillinga dersom vi flyttar sentrum av kula til punktet Sx0,y0,z0?

Forklaring

Punktet P blir forskyvt frå x,y,z til x0+x,y0+y,z0+z. x-koordinaten får med andre ord eit tillegg x0, og det blir tilsvarande tillegg til y- og z-koordinatane. Parameterframstillinga for ei kuleflate k med sentrum i Sx0,y0,z0 blir derfor

k:x=x0+r·cosu·cosvy=y0+r·cosu·sinvz=z0+r·sinu

Intervalla for u og v er uforandra.

Døme

Ei kuleflate med radius lik 5 og sentrum i origo har vektorfunksjonen

OP=5cosu·cosv,5cosu·sinv,5sinu

Vi kan flytte sentrum i kula til punktet (0,0,20) ved å auke z-koordinaten til vektorfunksjonen med 20:

OP=5cosu·cosv,5cosu·sinv,20+5sinu

Teikne kule med GeoGebra

Vi får teikna kula i 3D-grafikkfeltet til GeoGebra ved å skrive inn likninga eller vektorfunksjonen for kuleflata i algebrafeltet eller i CAS-feltet. Vektorfunksjonen i det siste dømet over kan vi skrive inn i CAS-feltet som

r(u,v):=(5·cos(u)·cos(v),5·cos(u)·sin(v),20+5·sin(u))

Vi kan òg bruke kommandoen "Kule(Punkt, Radius)" dersom vi kjenner sentrum og radiusen i kula. Ein annan variant av kommandoen er "Kule(Punkt, Punkt)" der det første punktet er sentrum i kula og det andre punktet ligg på kuleflata.

Oppsummering

Generelt er ei kuleflate med radius r og sentrum i x0,y0,z0 gitt ved likninga

x-x02+y-y02+z-z02=r2

Ei parameterframstilling for kuleflata er

x=x0+rcosucosvy=y0+rcosusinvz=z0+rsinu

der u-π2,π2 og v[0,2π

Den tilsvarande vektorfunksjonen erOP=x0+rcosucosv,y0+rcosusinv,z0+rsinu

Video om likningsframstilling av ei kuleflate

Likningsframstilling av ei kuleflate. Video: Tom Jarle Christiansen / CC BY-SA 4.0