Vi kan beskrive korleis to linjer i rommet går i forhold til kvarandre ved hjelp av storleikane avstand og vinkel. Korleis finn vi desse storleikane?
Avstanden mellom to linjer i rommet
Definisjon
Med avstanden mellom to linjer i rommet meiner vi alltid den kortaste avstanden vi kan finne mellom linjene.
Tenk over
Vil to ikkje-parallelle linjer i rommet automatisk skjere kvarandre slik som ikkje-parallelle linjer i planet?
Ikkje-parallelle linjer i rommet
Ikkje-parallelle linjer i rommet kan skjere kvarandre, men må ikkje.
På den interaktive figuren nedanfor har vi teikna to ikkje-parallelle linjer og n som ikkje skjer kvarandre. Vi har òg teikna eit punkt P på m og eit punkt Q på n som er slik at den rette linja mellom punkta står normalt både på m og n. Du kan dra i figuren for å rotere koordinatsystemet.
Kan du forklare kvifor linjestykket PQ er den kortaste avstanden mellom dei to linjene?
Forklaring
Vi har at den kortaste avstanden frå eit punkt til ei linje måler vi langs normalen frå punktet ned på linja. Det betyr her at vi må finne eit punkt P på m der vi kan trekke ein normal til n. Dette får vi til med alle punkt på m (kvifor?). Vi kallar skjeringspunktet mellom normalen frå P og n for Q. Samtidig må vi krevje at vi kan trekke ein normal frå Q til m for få den kortaste avstanden mellom Q og m. Vi måler derfor den kortaste avstanden mellom dei to linjene langs ei linje som står vinkelrett på bådem og n.
Framgangsmåte
Vi bruker vektorrekning til å finne denne avstanden. Framgangsmåten for å finne den kortaste avstanden mellom to linjer i rommet er slik:
Vi lar P vere eit vilkårleg punkt på m og Q eit vilkårleg punkt på n.
Vi set opp eit generelt uttrykk for PQ→.
Vi bruker at PQ→ står vinkelrett på retningsvektorane for både m og n.
Vi finn PQ→.
Døme
Vi skal finne avstanden mellom to linjer i rommet gitt ved
m:{x=ty=1+tz=2+2t,n:{x=3+sy=sz=-2s
Vi viser framgangsmåten med og utan bruk av CAS.
Linja m har retningsvektor v→m=1,1,2, og linjan har retningsvektoren v→n=1,1,-2.
Vi får at Pt,1+t,2+2t er eit vilkårleg punkt på m, og Q3+s,s,-2s er eit vilkårleg punkt på n.
Framgangsmåte utan hjelpemiddel
Vi finn først PQ→.
PQ→=3+s-t,s-1+t,-2s-2+2t=s-t+3,s-t-1,-2s-2t-2
Så krev vi at PQ→ står normalt på v→m, som betyr at PQ→·v→m=0. Det gir oss éi likning med s og t:
Vi får to likningar med to ukjende. Vi løyser likningssettet og finn dei verdiane for s og t som er slik at PQ→⊥v→m og PQ→⊥v→n. Vi vel å ta utgangspunkt i den første likninga.
Legg merke til at i linje 7 gjer vi to operasjonar i éin kommando: Vi set både inn parameterverdiane i vektorfunksjonen PQog finn lengda av vektoren som blir resultatet av innsetjinga. Vi får det same svaret som vi fekk utan hjelpemiddel.
Tenk over
Linjene m og n har ulik parameter, t og s. Kva inneber det om linjene har den same parameteren?
Forklaring
Vi tenker oss no at P er i det punktet på m der avstanden er kortast, og at parameterverdien der er t1. Vi veit ikkje om denne parameterverdien gjer at Q er i det tilsvarande punktet på n der avstanden er kortast. Vi må derfor kunne velje parameteren for linja n uavhengig av parameteren for m, og då må vi ha to ulike parametrar. Vi har òg sett i dette dømet at parameterverdiane som gir den kortaste avstanden mellom P og Q, er ulike.
I praktiske døme står parameteren t ofte for tida. Til dømes kan det vere to fly som følger kvar sin bane gitt ved kvar si parameterframstilling. Når vi skal undersøke kor nær kvarandre flya kjem, held det ikkje å finne ut kor nære banane er på det næraste sidan det skal noko til at flya er i desse punkta samtidig. Dette ser vi nærare på under "Fart og akselerasjon".
Vinkelen mellom to linjer i rommet
Sidan alle retningsvektorar til ei linje er parallelle med linja, kan vi bruke vinkelen mellom retningsvektorane til dei to linjene for å finne vinkelen mellom linjene. Vi bruker derfor skalarproduktet mellom retningsvektorane til å finne vinkelen mellom linjene.
Døme
Vi skal finne vinkelen mellom to linjer i rommet gitt ved
m:{x=-3+ty=-2tz=1+t,n:{x=4-2sy=1+sz=-1+s
Retningsvektorar for dei to linjene er
v→m=1,-2,1 for m
v→n=-2,1,1 for n
Framgangsmåte utan hjelpemiddel
Først kallar vi vinkelen mellom dei to retningsvektorane for u. Skalarproduktet mellom vektorane gir oss
Sidan vi definerer vinkelen mellom to vektorar som den minste av dei to moglege vinklane, får vi at u=2π3.
Tenk over
Har vi funne vinkelen mellom linjene no? Kva skjer dersom vi vel ein retningsvektor for m som går motsett veg? Studer figuren.
Forklaring
Figuren viser vektorane v→m og v→n i dømet. Dersom vi tilfeldigvis hadde valt ein retningsvektor for n som hadde gått i motsett retning av v→n på figuren, ville vi ha enda opp med vinkelen π-u.
Vi definerer at vinkelen w mellom to linjer er den minste vinkelen vi kan få mellom to retningsvektorar for linjene. Sidan u=2π3 i dømet vårt, blir vinkelen π-u<u. Vinkelen w mellom linje m og linje n er derfor
w=π-u=π-2π3=π3
Tenk over
Når er det vi finn vinkelen mellom linjene som π-u og ikkje som u?
Forklaring
Dersom vinkelen u mellom retningsvektorane tilfredsstiller π2<u≤π, blir vinkelen mellom linjene π-u.
Framgangsmåte med CAS
Med CAS finn vi vinkelen enklast med kommandoen "Vinkel".
Tenk over
Må vi skrive inn linjene med ulike parametrar her?
Forklaring
Nei. Vi bruker berre retningsvektorane i rekninga vidare. Retningsvektorane finn vi ved å derivere vektorfunksjonane, og koordinatane til retningsvektorane er konstantar.
Nedanfor har vi formulert definisjonen på vinkelen mellom to linjer meir matematisk.
Matematisk definisjon
La u vere vinkelen mellom retningsvektorane til to linjer, m og n.
Vi definerer vinkelen w mellom linjene m og n slik at
w=u viss u≤π2
og
w=π-u viss u>π2
Video om avstanden mellom to linjer i rommet
Legg merke til at det er gjort ein liten reknefeil cirka 17 minutt ut i videoen, men reknefeilen har inga betydning for svaret.