Hopp til innhald
Fagartikkel

Grafen til sinus- og cosinusfunksjonen. Periodiske funksjonar

Vi kan lage funksjonar som til dømes f(x)=sinx og teikne grafane til dei.

Utforsking av grafen til sinusfunksjonen

Bruk reknearkdelen i GeoGebra til å lage samhøyrande verdiar for x og sinx. La x gå frå 0 til cirka 6,4 i trinn på 0,4. Teikn verdiane som punkt i grafikkfeltet i GeoGebra.

Tips

Legg inn talet 0 i celle A1. I celle A2 skriv du =A1+0.4 og kopierer denne nedover til du har fått 6,4.

I celle B1 skriv du =sin(A1) og kopierer det nedover i kolonne B. (Hugs at GeoGebra krev parentes rundt argumentet til trigonometriske funksjonar.)

Marker alle tala, høgreklikk og vel "Lag liste med punkt".

Resultat

Vi får at punkta ligg i eit bølgemønster. (I reknearkdelen på biletet har vi laga overskrifter ved å skrive "x" og "f(x)=sin x" i cellene A1 og B1. Vi har òg fjerna namna på alle punkta i grafikkfeltet.)

Nedanfor kan du laste ned det ferdige GeoGebra-arket.

Kvifor vart du beden om å lage x-verdiar opp til akkurat 6,4?

Forklaring

6,4 er litt meir enn 2π. Vi har altså brukt x-verdiar som dekker første omløp.

Korleis trur du mønsteret vil sjå ut dersom du lagar punkt tilsvarande andre omløp og vidare utover? Skriv inn funksjonen fx=sinx i algebrafeltet i det same GeoGebra-arket og observer.

Resultat

Det er grunn til å tru at sidan sinusverdiane gjentek seg for kvart omløp, må grafen til sinusfunksjonen òg gjenta seg.

Grafen til f, som vi berre kallar sinusfunksjonen, passar med punkta, og mønsteret gjentek seg – som vi kunne vente. Vi får eit bølgemønster. Ein slik graf kallar vi òg ei sinuskurve. Vi seier òg at sinusfunksjonen er periodisk fordi mønsteret i grafen gjentek seg.

Skala med inndeling etter π i GeoGebra

Vi viser eit lite triks med skalaen på x-aksen:

  • Bruk GeoGebra-arket du laga over. Høgreklikk i grafikkfeltet, og vel "Grafikkfelt...".

  • Vel "xAkse".

  • Huk av for "Avstand", skriv pi/4 i feltet til høgre og trykk enter.

Kva blir resultatet i grafikkfeltet? Bruk grafen til å finne maksimalpunkta til f.

Resultat

Resultatet er at vi får skalainndeling på x-aksen med brøken π4.

Periodiske funksjonar

Ein periodisk funksjon er ein funksjon der grafen gjentek seg i eit fast mønster i x-retning. Perioden vil vere avstanden frå eit punkt på grafen og neste tilsvarande punkt på grafen, til dømes avstanden frå eit toppunkt til neste toppunkt i ein sinusfunksjon.

Kva er perioden til sinusfunksjonen?

Forklaring

Vi kan til dømes måle avstanden mellom to nabotoppunkt på grafen for å finne perioden.

Perioden er

5π2-π2=4π2=2π

Dette var kanskje ikkje noka overrasking?

Du kan òg bruke nullpunkta til å finne perioden, men då kan du ikkje måle avstanden mellom to nabonullpunkt. (Kvifor kan du ikkje det?)

I simuleringa nedanfor kan du dra i den svarte glidebrytaren og observere samanhengen mellom vinkelen x og sinx på to måtar samtidig.

I simuleringa over får vi, som vi fann lenger opp på sida, at etter ein runde på einingssirkelen vil funksjonsverdiane gjenta seg. Dette stadfestar at sinusfunksjonen f(x)=sinx er periodisk, og at perioden er 2π.

Vi bruker periodiske funksjonar til å beskrive periodiske fenomen, som til dømes tidvatn. Vi skal sjå nærare på dette i kapittelet om modellering og funksjonsanalyse.

Den vesle byen Mont-Saint-Michel i Normandie har ein av dei største tidvassforskjellane i Frankrike. Tidvatnet beveger seg inn og ut med ein hastigheit på 1 m/s, og det stig og søkk inntil 14 m.

Mont-Saint-Michel var tidlegare ei øy halvparten av tida og knytt til fastlandet den andre halvparten, altså ei såkalla tidvassøy.


Finn toppunkta til f.

Løysing

Med ei skalainndeling på π4 langs x-aksen er det lettare å lese av koordinatane til toppunkta enn når skalaen er til dømes 1. På biletet her kan vi lese av toppunkta π2,1 og 5π2,1. Men sidan funksjonen er periodisk, har han uendeleg mange toppunkt. Avstanden mellom to nabotoppunkt er 2π. Derfor skriv vi x-koordinatane til toppunkta til f ved hjelp av det heile talet k slik:

π2+k·2π,  k

Du hugsar kanskje at er mengda med alle heile tal?

={... ,-2,-1,0,1,2,3, ...}

Vi testar formelen over.

k = 0:  π2+0·2π=π2k = 1:  π2+1·2π=π2+4π2=5π2k = 2:  π2+2·2π=π2+8π2=9π2

Formelen stemmer.

Toppunkta til f er

π2+k·2π, 1k

Nedanfor kan du laste ned det ferdige GeoGebra-arket.

Finn botnpunkta og nullpunkta til f på tilsvarande måte.

Resultat

Funksjonen vil òg ha uendeleg mange botnpunkt og nullpunkt. Avstanden mellom to nabobotnpunkt er 2π som for toppunkta. Vi bruker botnpunktet 3π3,-1 i første omløp som utgangspunkt, og vi får at botnpunkta til f er

3π2+k·2π,-1,  k

Avstanden mellom to nabonullpunkt er π. Sidan eitt av nullpunkta ligg i origo, kan vi skrive nullpunkta som

k·π,  k

Cosinusfunksjonen

La funksjonen g vere gitt ved

gx=cosx, x[0, 2π

Denne funksjonen blir kalla cosinusfunksjonen. Dersom du bruker det du no har lært om sinusfunksjonen, og i tillegg bruker det du veit om cosx, kan du kanskje føreseie korleis grafen til g ser ut?

Grafen til cosinusfunksjonen

Grafen til cosinusfunksjonen liknar veldig på grafen til sinusfunksjonen ...

Nedanfor har vi teikna grafane til fx=sinx og gx=cosx i det same koordinatsystemet.

Grafane er like, men forskyvde i forhold til kvarandre.

Kor mykje er grafen til sinx forskyvd i forhold til grafen til cosx?

Svar

Grafen til cosx har toppunkt for x=0.
Grafen til sinx har toppunkt for x=π2.

Det betyr at grafen til sinx er forskyvd π2 til høgre i forhold til grafen til cosx.

Resultatet betyr at vi kan skrive sinx=cosx+a. Kva er a her?

Svar

Vi kan ta utgangspunkt i at cos0=sinπ2 (=1). Vi ønsker at eit uttrykk med cosinus skal gi 1 som svar når x=π2. Då må argumentet til cosinusfunksjonen gå frå π2 til 0, som betyr at det må trekkast frå π2 i argumentet. Det betyr at

sinx=cosx-π2

og

a=-π2

Identiteten sinx=cosx-π2 er berre éin av mange identitetar med dei trigonometriske funksjonane som kan setjast opp. Det lærer du meir om på teorisida "Einingsformelen, supplement- og komplementvinklar".