Aprikos

Det saftige fruktkjøtet sluttar rundt ein hard kjerne, skalet er lòde med ein oransje eller mørk gul farge. Smaken er svakt syrleg, og frukta er best å eta som ho er.

Aprikosar smakar absolutt best når dei er akkurat mogne. Etter mogning får dei raskt ein mjølen konsistens. Aprikos kan etast naturell, til dessertar saman med anna frukt, i fruktsalatar eller til is. Aprikos kan også nyttast til fjørferetter og ostefat, og dessutan til fyll i kaker, til syltetøy og til likør. Mest kjent er vel likevel konservert vare som finst i hermetisk og tørka tilstand.

Aprikosen er kalorifattig og inneheld ein god del A- og C-vitamin.

Sjå Matvaretabellen frå Mattilsynet for nærare opplysningar om næringsinnhaldet.

Aprikos skal vera fast og rein utan flekker eller mjuke plettar. Fargen kan variera noko mellom dei ulike variantane, men liknar ofte fersken. Aprikos bør kjøpast inn når dei er nesten mogne, så kan varmen i butikken nyttast til å fullføra mogninga. Mogen vare duftar sterkt aprikos.

10–12 °C .

Det er ikkje så lett å oppbevara aprikos over lang tid. Med det tynne skalet sitt er han sårbar for støyt og kulde. Han er også lett påverkeleg av etylen, som kan framskunda mogninga.