Hopp til innhald
Oppgåve

Omdreiingslekamar

Omdreiingslekamar er romfigurar som kan beskrivast matematisk, og dei kjem fram ved rotasjon av ein graf. Vi kan bruke integrasjon til å berekne ulike mål av omdreiingslekamar.

3.3.10

Vi har gitt fire funksjonar:

  1. fx=2, x0,4

  2. gx=x, x0,4

  3. hx=x+1, x0,4

  4. ix=4-x2, x-2,2

a) Teikn omdreiingslekamane som kjem fram når grafen til funksjonane som er gitt nedanfor, blir dreidd 360° om x-aksen.

Bruk overflatekommandoen i GeoGebra:

Overflate(u,f(u)sin(t),f(u)cos(t),u,x1,x2,t,0,2pi)

Løysing

fx=2, x0,4

gx=x, x0,4

hx=x+1, x0,4

ix=4-x2, x-2,2


b) Kva blir romfigurane som vi får i kvart tilfelle, kalla?

Løysing
  1. sylinder

  2. kjegle

  3. avkorta kjegle

  4. kule

c) Berekn volumet av kvar omdreiingslekam ved hjelp av integralrekning utan bruk av digitale hjelpemiddel. Vi tenker at flatestykket som blir avgrensa av grafen til funksjonane og x-aksen, blir dreidd 360° om x-aksen, og at det blir danna eit "massivt" (fylt) objekt.

Løysing

fx=2, x0,4

Vf = π04f2 dx= π0422 dx= π4x04= π4·4-4·0= 16π

gx=x, x0,4

Vg = 04g2 dx= π04x2 dx= π13x304= π13·43-13·03= 643π

hx=x+1, x0,4

Vh = 04h2 dx= π04x+12 dx= π04x2+2x+1 dx= π13x3+x2+x04= π13·43+42+4-0= 1243π

ix=4-x2, x-2,2

               Vi = π-224-x22dx= π-224-x2 dx= π4x-13x3-22= π(4·2-13·23-4·-2-13·-23= π8-83+8-83= 323π

3.3.11

Vi bruker formelen

Overflate(u,f(u)sin(t),f(u)cos(t),u,x1,x2,t,0,2pi)

for å teikne omdreiingslekamar.

a) Kva skjer med ein omdreiingslekam dersom du endrar på verdiane for u ?

Løysing

Verdien for u avgrensar det området av den gitte grafen som vi skal bruke i omdreiinga. Dersom verdiane for u blir endra, vil området av grafen som er med i omdreiinga, blir endra.

b) Kva skjer med omdreiingslekamen dersom du endrar på verdiane for t?

Løysing

Verdiane for t angir kor stor omdreiinga skal vere i radianar. Ei omdreiing frå 0 til 2π vil svare til ei omdreiing på 360 gradar. Dersom verdiane for t blir endra, vil omdreiinga kunne bli meir eller mindre enn 360 gradar.

Til dømes vil ei omdreiing frå π2 til π vere ei omdreiing på 90 gradar, og vi vil få ein omdreiingslekam som er ein firedel av kva vi hadde fått ved ei 360 gradars omdreiing.

3.3.12

fx=x, x0,4

a) Berekn volumet til omdreiingslekamen som kjem fram ved rotasjon av grafen til f om x-aksen. Gjer berekninga utan hjelpemiddel, og kontroller resultatet ved å gjere same berekning i CAS.

Løysing

Løysing utan hjelpemiddel:

fx=x, x0,4

Vf = π04x2dx = π 04xdx= π 12x204= π 12·42-12·02= 8π

Løysing i CAS:

b) Teikn grafen til f i 2D-grafikkfeltet i GeoGebra og teikn deretter omdreiingslekamen som er beskriven i a) i 3D-grafikkfeltet i GeoGebra. Kva blir ein graf som denne kalla? Tips: Tenk omvende funksjonar. Finn òg ut kva ein slik romfigur blir kalla.

Løysing

Den omvende funksjonen til fx=x er f-1x=x2. Sidan grafen til denne andregradsfunksjonen er ein parabel med loddrett symmetrilinje (y-aksen), vil grafen til f vere halvparten av ein parabel med vassrett symmetrilinje (x-aksen).

Denne typen romfigur blir kalla ein rotasjonsparaboloide, det vil seie den romfiguren vi får dersom vi roterer ein parabel om si eiga symmetrilinje. På grunn av symmetrien får vi den same romfiguren om vi roterer ein halvpart av parabelen om symmetrilinja.

Ein rotasjonsparaboloide er, som nemnt i løysinga over, den romfiguren vi får når vi dreier ein parabel om si eiga symmetrilinje.

Funksjonen gx=x2,  x-2,2 beskriv ein parabel som er symmetrisk om y-aksen.

c) Teikn grafen til g i 2D-grafikkfeltet i GeoGebra og teikn omdreiingslekamen som kjem fram ved 360°-omdreiing av den eine halvparten av grafen til g om y-aksen i 3D-grafikkfeltet i GeoGebra, det vil seie frå y=0 til y=4. Samanlikn med romfiguren du fekk i oppgåve b).

Løysing

Vi bruker Overflate(g,2pi,xAkse) for å teikne omdreiingslekamen med y-aksen som omdreiingsakse.

Vi ser at vi får den same omdreiingslekamen som vi fekk i oppgåve b), men den har ei anna plassering i det tredimensjonale koordinatsystemet.

Dersom vi skal berekne volum av ein omdreiingslekam som kjem fram ved omdreiing om y-aksen, bruker vi den same framgangsmåten som når vi dreier om x-aksen. Forskjellen er at vi må bruke den omvende funksjonen g-1(y) ved rotasjon om y-aksen i staden for g(x), som vart brukt ved rotasjon om x-aksen.

d) Bestem den omvende funksjonen g-1(y).

Løysing

gx=x2,  x0,2

gx = x2y = x2x = y

g-1(y) = y,     y0,4

e) Berekn volumet til omdreiingsfiguren i oppgåve c). Samanlikn volumet med det som vart berekna i oppgåve a).

Løysing

Sidan funksjonen vi bruker som utgangspunkt, g(x), har definisjonsmengda x0,2, har han verdimengda y0,4. Dette betyr at den omvende funksjonen har definisjonsmengda y0,4 og skal ha verdimengda x0,2.

Vi må derfor bruke den positive delen av den omvende funksjonen, det vil seie g-1(y)=y.

Vg-1 = π04g-1y2dy= π04y2dy= π04y dy= π 12y204= π 12·42-12·02= 8π

Vi ser at vi får det same volumet som vi fekk i oppgåve a).

3.3.13

Ein ellipse er ein "flattrykt" sirkel. Vi kan legge inn to aksar i ein ellipse, ein loddrett og ein vassrett, slik vist på figuren nedanfor. I ein sirkel vil desse aksane vere like lange som radius i sirkelen, men i ein "flattrykt" sirkel vil den eine aksen vere kortare enn den andre.

Ein ellipse kan beskrivast matematisk ut frå den følgande likninga, der a og b svarer til "breidde og høgde":

x2a2+y2b2=1

a) Set opp likninga for ellipsen som er vist på figuren over, og bruk denne til å teikne til å teikne ellipsen i 2D-grafikkfeltet i GeoGebra.

Løysing

x2a2+y2b2 = 1x232+y222 = 1

2D-grafikkfeltet i GeoGebra:

Ein ellipsoide er eit resultat av ei omdreiing av ein ellipse rundt ein av dei to symmetriaksane.

b) Korleis kan vi forme om likninga over slik at vi får ein funksjon f der grafen representerer den øvre halvdelen av ellipsen?

Løysing

x2a2+y2b2 = 1x232+y222 = 1y24 = 1-x29y2 = 41-x29

Sidan vi skal ha ein funksjon for den øvre halvdelen av ellipsen, vel vi den positive løysinga for y:

y = 41-x29y = 21-x29fx = 21-x29

c) Teikn ein ellipsoide i 3D-grafikkfeltet i GeoGebra ut frå funksjonsuttrykket som du kom fram til i b).

Løysing

d) Berekn volumet av ellipsoiden ved hjelp av CAS.

Løysing

Dersom vi har definert funksjonen f i algebrafeltet i samband med teikning av omdreiingslekamen, kan vi referere til funksjonen f utan definisjon i CAS. Dersom dette ikkje er gjort, må funksjonen f først definerast.

Volumet av ellipsoiden er 16π.

e) Forma på ein ellipsoide blir bestemd ut frå storleiken på a og b i uttrykket. I figuren over er a>b. Eksperimenter i 2D- og 3D-grafikkfeltet i GeoGebra ved å endre storleiken på a og b. Korleis blir figurane endra dersom a<b? Kva figur får vi dersom a=b?

Løysing

Dersom a<b, får vi ein ellipsoide som "står på høgkant". Dersom a=b, får vi ei kule.

3.3.14

I teoriartikkelen "Omdreiingslekamar" viste vi at vi kan lage ein omdreiingslekam med form som ein smultring ved å dreie området mellom to grafar om x-aksen.

Vi brukte funksjonane fx=2+x2 og gx=4-x2, og vi gjorde ei omdreiing om x-aksen frå x=-1 til x=1.

a) Teikn omdreiingslekamen som kjem fram ved 360°-omdreiing av det gitte området om x-aksen i 3D-grafikkfeltet i GeoGebra.

Løysing

For å berekne volum av ein omdreiingslekam som kjem fram ved omdreiing av eit område mellom to grafar, bereknar vi volum for omdreiinga av kvar graf for seg. Så bereknar vi volum for den endelege omdreiingslekamen som absoluttverdien av differansen mellom dei to voluma.

b) Berekn volumet av "smultringen" som vi laga i oppgåve a) ved hjelp av CAS.

Løysing

Volumet for omdreiingslekamen er 16π.

3.3.15

Omdreiing av periodiske funksjonar, som til dømes sinusfunksjonen, kan gi omdreiingslekamar med "kjende" former.

a) Eksperimenter med sinusfunksjonen for å lage ein omdreiingsfigur som er liknar vasen på biletet. Vasen er 18 cm høg. Diameter er målt på ulike stader på vasen: 8 cm i opninga heilt øvst, 6 cm på det smalaste (som er 12 cm opp frå botnen), 12 cm på det breiaste (som er 7 cm opp frå botnen) og 6,5 cm i botnen.

Tips

Denne oppgåva kan løysast på fleire måtar. Du må uansett bruke dei oppgitte verdiane som utgangspunkt.

Ei moglegheit er å gjennomføre ein regresjon for å få ein sinusfunksjon. Dersom grafen ikkje er god nok samanlikna med forma til vasen, kan du bruke det du har lært om den generelle sinusfunksjonen til å tilpasse grafen.

fx=Asin(kx+φ)+d

Treng du hjelp til å finne ein best mogleg funksjon, kan du bruke simuleringa i fagartikkelen "Periode, amplitude, likevektslinje og faseforskyving".

Løysingsforslag

Vi vel å legge inn punkta (0, 3,25), (7, 6), (12, 3), (18, 4) i reknearket i GeoGebra og deretter gjere ein regresjon med sinus. Resultatet av dette blir den følgande funksjonen:

fx=4.34+2sin(0,68x-2.16)

For å få ein graf som er endå betre tilpassa til måla til vasen, prøver vi ut endringar på amplituden, faseforskyvinga og likevektslinja, til vi får eit funksjonsuttrykk som stemmer ganske bra med dei oppgitte måla til vasen:

fx=4.4+1.7sin(0,36x-0.5)

Ei omdreiing av denne grafen om x-aksen gir denne omdreiingslekamen:

b) Korleis kan vi gjere ei tilnærma berekning av kor mykje vatn vasen vi laga i oppgåve a), inneheld når han blir fylt heilt opp? Glaset i ein slik vase blir målt til å vere 0,2 cm tjukt.

Løysing

Vi må berekne det innvendige volumet av vasen, noko som vi kan berekne ut frå ein funksjon g som ligg 0,2 lågare enn f, men som har den same forma.

Indre volum berekna i CAS:

Blomstervasen har eit indre volum på 1 067cm3, det vil seie at han rommar cirka 1 liter vatn.

GeoGebra gir moglegheit til å laste ned ein omdreiingslekam som 3D-print (som fil av typen .stl). Dersom du har ein 3D-skrivar tilgjengeleg, kan du laste ned ei slik fil og 3D-printe "sinusvasen" din eller andre omdreiingsfigurar.

3.3.16

Johannes Kepler (1571–1630) var ein anerkjend tysk matematikar og astronom. Han arbeidde mellom anna med kva omdreiingslekamar som oppstår ved rotasjon av ulike geometriske figurar. Noko av det han studerte, var korleis rotasjon av delar av ein sirkel kunne gi ulike romfigurar.

Lenge før Kepler vart fødd, hadde ein annan kjend matematikar, Arkimedes (287 f.Kr–212 f.Kr), påpeikt at vi vil få ei perfekt kule dersom vi roterer halvsirkelen APB i figuren til høgre om aksen AB.

Keplers bidrag til dette var å konstatere at ein rotasjon av sirkelsegmentet CPD om aksen CD gir ein romfigur som Kepler meinte minte om eit eple, og at ein rotasjon av sirkelsegmentet EPF rundt aksen EF gir ein romfigur som minner om ein sitron.

a) Bruk framgangsmåten som er beskriven over for å teikne "Keplers sitron" i 3D-grafikkfeltet i GeoGebra. Sirkelen som omdreiingslekamen skal ta utgangspunkt i, skal ha ein diameter på 6 cm.

Tips

Bruk x-aksen som omdreiingsakse og ta utgangspunkt i ein sirkel med AB som diameter. Denne sirkelen blir flytta slik at linja EF ligg langs x-aksen. På figuren nedanfor er sentrum av ein sirkel med diameter lik 6 flytta frå 0,0 til 0,-1.

Løysing

Vi tek utgangspunkt i ein halvsirkel med radius lik 3 og sentrum i origo. Denne halvsirkelen er grafen til ein funksjon som er gitt ved fx=32-x2. Dersom sentrum av halvsirkelen skal vere i 0,1, blir funksjonen fx=32-x2-1.

Vi bruker skjeringspunkta mellom sirkelbogen og x-aksen i instruksjonen for omdreiing i GeoGebra. I figuren som er gitt i "Tips"-boksen, skjer grafen x-aksen i x=-2,83 og i x=2,83. Vi skriv då denne instruksjonen i algebrafeltet:

Overflate(u,f(u) sin(t),f(u) cos(t),u,-2.83,2.83,t,0,2pi)

b) Berekn volumet av "sitronen" i oppgåve a) ved hjelp av CAS.

Løysing

c) Bruk den same sirkelen som i oppgåve a) til å teikne "Keplers eple" i 3D-grafikkfeltet i GeoGebra.

Tips

Bruk x-aksen som omdreiingsakse no òg. Ta utgangspunkt i ein sirkel med AB som diameter, og flytt sirkelen slik at linja CD ligg langs x-aksen. Beskriv tre delar av sirkelen som vist på figuren nedanfor.

For å få den rette omdreiingslekamen må kvart av desse elementa dreiast om x-aksen.

Løysing

Vi tek utgangspunkt i ein sirkel med radius lik 3 og sentrum i origo. Den øvre halvsirkelen er då gitt ved funksjonen fx=32-x2, mens den nedre halvsirkelen er gitt ved funksjonen gx=-32-x2. Dersom sentrum av halvsirkelen skal vere i 0,2, blir funksjonane fx=32-x2+2 og gx=-32-x2+2.

Heile den øvre sirkelbogen skal brukast til omdreiing. Dei to delane av den nedre sirkelbogen, AC og DB, må ha omdreiing kvar for seg, og vi bruker skjeringspunkta mellom den nedre sirkelbogen og x-aksen i instruksjonen for omdreiing. I figuren som er gitt i "Tips"-boksen, skjer sirkelbogen x-aksen i x=-2,24 og i x=2,24. Vi skriv då dei følgande tre instruksjonane i algebrafeltet:

Overflate(u,f(u) sin(t),f(u) cos(t),u,-3,3,t,0,2pi)

Overflate(u,g(u) sin(t),g(u) cos(t),u,-3,-2.24,t,0,2pi)

Overflate(u,g(u) sin(t),g(u) cos(t),u,2.24,3,t,0,2pi)

Kepler beskreiv òg ein omdreiingslekam som han kalla ein "eplering". Denne romfiguren kom fram ved å rotere sirkelsegmentet EPF om aksen CD.

d) Kva vil vere den største visuelle skilnaden på denne omdreiingslekamen og dei to førre?

Løysing

Denne omdreiingslekamen vil ha eit "holrom" i midten, mens dei to førre var "heile" (massive).

e) Bruk den same sirkelen som i oppgåve a) som utgangspunkt for å teikne "Keplers eplering" i 3D-grafikkfeltet i GeoGebra.

Tips

Bruk x-aksen som omdreiingsakse no òg. Ta utgangspunkt i ein sirkel med AB som diameter, og flytt sirkelen slik at linja CD ligg langs x-aksen. Det vil då vere sirkelbogen frå E til F som skal dreiast om x-aksen.

Løysing

Vi tek som tidlegare i oppgåva utgangspunkt i ein halvsirkel med radius lik 3 og sentrum i origo som er gitt ved funksjonen fx=32-x2. Dersom sentrum av halvsirkelen skal vere i 0,1, blir funksjonen fx=32-x2+1.

Vi bruker skjeringspunkta mellom sirkelbogen og x-aksen i instruksjonen for omdreiing. I figuren som er gitt i "Tips"-boksen skjer grafen x-aksen i x=-2,83 og i x=2,83. Vi skriv då denne instruksjonen i algebrafeltet:

Overflate(u,f(u) sin(t),f(u) cos(t),u,-2.83,2.83,t,0,2pi)