Digital kommunikasjon på jobb

Ekstra informasjon for personar med syns- eller høyrselshemming

Filmen bruker verkemiddel frå det gamle nyheitsprogrammet Filmavisen samtidig som han kommenterer moderne utfordringar med digital kommunikasjon. Visuelle verkemiddel som blir nytta, er at heile filmen er i svart-kvitt/bruntoner. Når det gjeld lyden, liknar lydbildet det som var vanleg i Filmavisen, med korpsmusikk og trompetfanfarar og ei mannleg forteljarstemme som liknar ho som vart brukt i programmet.

Personane i filmen er kledde i 50-talsklede og bruker mellom anna skrivemaskin, men filmen viser òg ein moderne pc-skjerm med døme på tekst ein bør unngå, som bruk av store bokstavar, emojiar og avskjedshelsinga "Sjalabais! Ein av mennene har barn som leiker i bakgrunnen når han er i digitalt møte, mens ein annan må rydde pulten framfor pc-en etter at møtet har starta. Ei kvinne som kjem for seint inn i møtet, har nydusja hår i turban mens ho smørjer ut ansiktskremen, og mannen som får kommentar frå forteljarstemma om han kjem direkte frå Amerikalinjen, har slipset rundt hovudet, leppestift på kinna, brillene på skeive og eit raudvinsglas i handa. Dama som kanskje burde ha tenkt på om ho ville ha kamera på i møtet, sit og les boka Fifty shades og prøver seg fram med eit tau rundt den eine handa. Filmen sluttar med at ein korrekt kledd herremann med skjorte, slips, dressjakke og sixpence avsluttar eit møte med å løfte på hatten, bukke og deretter forlate pc-en utan å slå av kamera, og når han vandrar inn i neste rom, er det tydeleg at han ikkje har klede på underkroppen.