22.juli: "Vi må aldri gløyme!"
Kvifor lagar vi medieproduksjonar om det verste åtaket mot sivile i Noreg sidan andre verdskrigen? Og korleis kan vi dramatisere ei så alvorleg hending på ein etisk forsvarleg og respektfull måte?
I del 1 skal du vurdere tre ulike trailerar frå dramatiseringar baserte på terroråtaka. Du skal studere bruken av forteljeteknikk og verkemiddel og vurdere grepa regissørane har teke. Er filmspråket tilpassa det alvorlege temaet?
Du får i oppdrag å lage ei forteljing med arbeidstittelen "Vi må aldri gløyme!".
Målgruppe
Barn i småskulen (5–10 år)
Medium
Valfritt uttrykk, t.d. artikkel, teikneserie, fotoserie, dokumentarfilm eller podkast
Premiss: "Vi må aldri gløyme!"
Bestem deg for kvifor du meiner at vi aldri må gløyme 22. juli. Formuler tankane dine i to–tre setningar og la dei vere drivkrafta når du skal lage forteljinga di.
Utfordringar
- Kva for allmenne omsyn må du ta overfor ei så ung målgruppe?
- Korleis vil du fortelje om terror til nokon som aldri har opplevd noko slikt?
- Kva skal vere vinklinga di?
- Kva for etiske og moralske dilemma kan du støyte på?
- Kven bør fortelje historia?
- Kva for verkemiddel kan du bruke for å vekkje målgruppa?
Presentasjon av resultatet
Lever det ferdige produktet til læraren din og vis det fram i klassen.