Hopp til innhald
Fagartikkel

Andre matematiske bevis

I denne artikkelen får du lære om nokre fleire matematiske bevis.

Geometriske bevis

I tidlegare matematikkundervisning har du kanskje lært at i ein rettvinkla trekant der vinklane er 90°, 60° og 30°, vil hypotenusen vere dobbelt så lang som den kortaste kateten. Her skal vi bevise denne setninga gjennom eit geometrisk bevis der vi bruker figuren som støtte.

Vi har gitt ein trekant ABC der A=30°, B=90° og C=60°. Påstanden vi skal bevise, er at i ein slik trekant er AC=2BC.

Frå hjørnet B til motståande side trekker vi ei linje til punktet D slik at CBD=60°.

Sidan to av vinklane i BCD er 60°, har vi òg at den siste vinkelen er 60°. Ein trekant der alle vinklane er 60°, er likesida. Det betyr at CD=BD=BC.

Vi har at DBA = CBA-CBD = 90°-60°=30°. Dette gir at ABD er ein likebeint trekant sidan to av vinklane er like store. Det betyr at vi har AD=BD, som igjen betyr at vi har AD=BC.

Vi har til slutt at AC=AD+DC=BC+BC=2BC, som var det vi skulle vise.

På slutten av eit matematisk bevis vil du ofte møte på forkortinga q.e.d., som står for det greske uttrykket quod erat demonstrandum. Dette betyr "som var det som skulle bevisast".

Epsilon-delta-bevis for grenseverdiar

I fagartikkelen "Utforsking av grenseverdiar" i R1 er det kort beskrive korleis matematikarar bruker dei to greske bokstavane epsilon (ε) og delta (δ) i for å definere grenseverdiar. Her skal vi sjå litt nærare på denne metoden. Slike bevis vil du møte i høgare utdanning dersom du vel å studere matematikk vidare. I R2 er eit av kompetansemåla at du skal kunne "analysere og forstå matematiske bevis, forklare de bærende ideene i et matematisk bevis og utvikle egne bevis". Eit epsilon-delta-bevis er utanfor det vi ventar at du skal kunne føre sjølv, men å kunne analysere, forstå og forklare dei berande idéane i eit slikt bevis er nyttig.

Vi ser på eit døme først.

Vi skal vise at

limx23x+4=10

Den intuitive definisjonen av denne grenseverdien er at dersom vi kan få verdien av uttrykket 3x+4 så nær 10 vi ønsker dersom vi lar x vere nær nok til 2, er grenseverdien til uttrykket 10. (Her er det viktig å ikkje la seg forvirre av at vi kan få uttrykket til å bli nøyaktig 10 dersom vi set inn nøyaktig 2 for x. Det er det som skjer med uttrykket når vi lar x nærme seg 2 vi er ute etter her.)

Vi kan formulere dette på følgande måte: Dersom vi gjer avstanden mellom x og 2, det vil seie uttrykket x-2, tilstrekkeleg liten, vil forskjellen mellom 3x+4 og 10, det vil seie uttrykket 3x+4-10, bli så liten vi ønsker. Med ein endå meir matematisk notasjon får vi dette:

Dersom det for alle tal ε>0 finst eit tal δ>0 slik at 3x+4-10<ε og x-2<δ, er limx23x+4=10.

Vi veit ut frå det vi kan frå før om grenseverdiar, at grenseverdien er 10. Så korleis kan vi finne ε og δ slik at vi kan bevise det?

Vi startar med å sjå på kva som skal til for at 3x+4-10<ε:

3x+4-10 <ε3x-6 < ε3x-2<εx-2<ε3

Vi ser no at dersom 3x+4-10<ε, er x-2<ε3. Kravet var at vi skulle kunne finne ein δ slik at x-2<δ for alle ε. Det betyr at vi kan setje δ=ε3, og så har vi det vi treng. Legg merke til at vi her kan gjere ε så liten vi berre vil, for sidan δ er avhengig av ε, kan vi alltid finne ein δ slik at vilkåret er oppfylt.

Generell epsilon-delta-definisjon for grenseverdiar

Dersom det for alle tal ε>0 finst eit tal δ>0 slik at f(x)-b<ε og x-a<δ, er limxafx=b.

Bevis for første grenseverdisetning

Vi skal bruke eit epsilon-delta-bevis for å bevise den første grenseverdisetninga:

limxa fx+gx=limxa fx+limxa gx

Vi set

limxa fx=b og limxa gx=c

Vi skal vise at dette inneber at

limxa fx+gx=b+c

Dette kan vi gjere ved å vise at det alltid finst ein ε>0 og ein δ>0 slik at fx+gx-(b+c)<ε og x-a<δ.

Sidan grenseverdiane til fx og gx er oppgitt til b og c, veit vi at det finst ein ε1>0 og ein δ1>0 slik at fx-b<ε1 og x-a<δ1, og at det finst ein ε2>0 og ein δ2>0 slik at gx-c<ε2 og x-a<δ2.

Dette medfører at

2·x-a<δ1+δ2x-a<δ1+δ22

og at

fx-b+gx-c<ε1+ε2fx-b+gx-c<ε1+ε2fx+gx-c+b<ε1+ε2

(Overgangen mellom linje 2 og 3 skal du vise i ei oppgåve.)

Dersom vi no set δ=δ1+δ22 og ε=ε1+ε2, er beviset fullført.

CC BY-SA 4.0Skrive av Tove Annette Holter.
Sist fagleg oppdatert 25.05.2022