Agurk

Agurken kjem opphavleg frå India og kom til Noreg på 1600-talet, men allereie for 3000 år sidan er det kjent at han vart dyrka i Kina. Akkurat som tomaten bruker vi agurken som ei grønsak sjølv om han botanisk sett er eit bær. Agurken består av rundt 95 prosent vatn, og et du éin slangeagurk, svarer det til to glas vatn.

Det er slangeagurk vi et mest av, men sylteagurk er òg vanleg. Sylteagurken blir òg kalla drueagurk eller picklesagurk.

I 2023 åt nordmenn nesten 29 000 tonn frisk agurk, det betyr at kvar og ein av oss et godt over 5 kilo. Slangeagurk er så populært at han faktisk har fått sitt eige firesiders EU-direktiv. Der blir det beskrive nøyaktige krav til storleik, fasong, farge og korleis han skal pakkast.

Rundt 80 prosent av all agurken vi et, blir produsert i Noreg. All slangeagurk blir produsert i veksthus. Han toler lite kulde, og utandørs er det berre i dei varmaste strøka i landet du kan dyrke fram din eigen slangeagurk i løpet av sommaren. Har du eit lite veksthus, er det derimot fullt mogleg.

Agurkplanta er ei eittårig slyngplante. Ho har slyngtrådar som gjer at ho kan klatre om ho får noko å klatre i. Dei knall gule blomstrane er i utgangspunktet einkjønna, noko som betyr at kvar blomster er anten hanne eller hoe. Slangeagurkane vi dyrkar i veksthuset, har derimot berre hoblomstrar, men dei er i stand til å danne frukt utan befruktning. Dette er årsaka til at slangeagurkane vi kjøper i butikken, er utan frø.

Vi haustar agurken når han er grøn og umoden. Fasongen varierer litt etter type, men dei fleste er sylindriske i forma. Let vi agurkane modne på planta, vil dei svelle ut, og fargen går frå grøn til gul etter kvart som han modnast.