Karbondioksid

Heile 40 prosent av tørrstoffet i ei plante er karbon. Alle dei organiske stoffa er bygde opp rundt karbon, derfor treng plantene relativt mykje av stoffet. Karbonet tek plantene opp som karbondioksid (CO₂) gjennom spalteopningane på blada, og det går inn i calvinsyklus, som er siste del av fotosyntesen. I calvinsyklus blir karbondioksid bygd inn i sukkermolekyla som blir danna.

Lufta ute inneheld om lag 400 ppm CO₂. Eit aukande innhald av CO₂ i lufta er ein fordel for oss plantedyrkarar fordi denne gassen ofte er den avgrensande faktoren i fotosyntesen. Viss vi kan auke CO₂-konsentrasjonen i lufta til 1000 ppm, vil vi få 30–50 prosent auka vekst.

Ekstra tilskot av CO₂ er berre aktuelt når det er lys, sidan det berre er då fotosyntesen skjer. Lyset kan komme frå naturleg dagslys eller frå kunstig vekstlys. I mørket vil plantene gi frå seg CO₂ under respirasjon, så ekstra tilskot av CO₂ då har ingen effekt.

Tilskot av CO₂ er vanleg i nesten alle produksjonar i veksthus. Unntaka er dei som berre har produksjonar på vår og sommar, til dømes sommarblomstrar. I ein slik produksjon vil luftelukene vere opne i store delar av døgnet, og den tilførte CO₂-gassen vil berre forsvinne ut i lufta gjennom lukene. I tomat- og agurkproduksjon er CO₂ heilt vanleg.

Når veksthusa blir varma opp med olje eller elektrisitet, er det vanleg å leige gassflasker med CO₂. Etter kvart har det blitt mange veksthus som blir varma opp med naturgass eller propan. Røykgassen frå denne forbrenninga består for det meste av CO₂ og vassdamp, og CO₂-gassen kan då førast tilbake og inn i veksthuset. Mellom plantene vil gassen sive ut gjennom små hol i røyr eller slangar når CO₂-nivået er under nivået vi ønsker.