Fagartikkel

Nettverkslagring

I datasystem med fleire serverar er det vanleg å skilje ut lagring til dedikerte serverar og system. Slike lagringssystem er tilpassa handtering av lagring og rettsstyring. Dei gjer det enkelt å setje opp løysingar som er tilgjengelege for fleire serverar og klientar.

Metallkabinett med seks harddiskskuffer. Eit lite display i fronten viser ei IP-adresse. Foto. — Bilete: 2836180 / Avgrensa bruksrett

Datamaskiner, serverar og IT-system har litt intern lagringsplass. Denne blir brukt til operativsystem, programvare og loggar. Andre filer som trengst, kan lagrast internt (dersom maskina har plass), eller dei kan lagrast i ei felles lagringsløysing over eit nettverk.

Døme på oppsett

Ei lita bedrift lagar reklamepakkar for tv og internett. Dei har fleire arbeidsstasjonar som blir brukte for redigering av lyd og video. For å oppbevare råmateriale som foto, lyd, video og grafiske element bruker dei ein lagringsserver med nettverkstilkopling (NAS).

Arbeidsstasjonane er kopla til det same nettverket og når dermed tak i alle filene dei treng. I tillegg til lagringsserveren har dei ei sikkerheitskopiløysing, som kvar natt sender kopi til ei skylagringsteneste.

Vanlege eksterne lagringsløysingar

Når vi ikkje lagrar data lokalt, bruker vi som oftast ein av metodane under.

NB! Skylagring er ikkje teken med under. Denne typen ekstern lagring skjer via internett og er utanfor kontrollen vår, for vi har inga styring over korleis det er sett opp. Slike løysingar vil ofte basere seg på store SAN-løysingar.

Direktekopla lagring (Direct Attached Storage – DAS)

Tre modellar blir viste nedover. Den øvste er merkt Direktetilkopla lagring (DAS). Han viser ei lagringseining som er kopla direkte til ei datamaskin, til dømes med USB. Modellen i midten er merkt Nettverkslagring (NAS). Her er ein lagringsserver, eit par serverar og ei klientmaskin alle kopla saman ved hjelp av ein nettverkssvitsj. Den nedste modellen er merkt Lagringsnett (SAN). Her er ein lagringsserver kopla i eit eige Fiber-Channel-nettverk med serverane. Serverane er dessutan kopla til ordinær svitsj og klientmaskin. Illustrasjon. — Bilete: Tron Bårdgård / CC BY-SA 4.0

Direktekopla lagring er når ei ekstern lagringseining er kopla direkte til ein server eller klientmaskin. Eksterne lagringseiningar er USB-minnepinne, ekstern harddisk og sett med eksterne harddiskar i RAID-oppsett.

Nettverkslagring (Network Attached Storage – NAS)

NAS blir brukt mykje i mindre bedrifter og privat. NAS-serveren leverer filer via ordinært lokalnettverk til serverar og klientar.

NAS-serverar kan kjøpast ferdigbygde, eller dei kan setjast opp frå grunnen av. Dei bruker som oftast ein RAID-variant for å sikre data mot maskinvarefeil. NSF og SMB er vanlege overføringsprotokollar for NAS.

Lagringsnett (Storage Area Network – SAN)

SAN blir brukt i større serveroppsett der det er behov for høg fart og låg forseinking mellom lagringsløysing og serverane.

Ordinære Ethernet-baserte nettverk er for trege og har for høg forseinking til å bli brukt i SAN-oppsett. Derfor blir det brukt dedikerte spesialnettverk som Fiber Channel for kontakten mellom SAN og serverar.

SAN er ikkje laga for å gi tilgang til enkeltfiler slik som NAS. SAN gir serverar tilgang til fysiske eller logiske lagringseiningar (Block Level Storage). Desse blir så monterte opp (mount) i dei tilkopla serverane og tek så for seg handtering av filer og filsystem. I dei fleste oppsett har klientmaskiner ingen direktekontakt med SAN, men får filer via ein eller fleire serverar.

Relatert innhald

Fagstoff

Oppsett av TrueNAS 12

Lær korleis du set opp ein NAS-server (Network Attached Storage) med TrueNAS 12.