Imperativ

Imperativforma av laust samansette verb blir alltid skriven som to ord. Prefikset står heilt til slutt:

• Ruf mich morgen an! Ring meg i morgon! (til éin)

• Macht das Fenster auf! Lukk opp vindauget! (til fleire)

• Kommen Sie bitte mit! Bli med meg, er De snill! (høfleg form)

På tysk kan vi bruke infinitiv til å uttrykke ei skarp befaling: Aufstehen! Weitergehen! (Stå opp! Hald fram med å gå!) No skal du gjere om slike kommandoar til høflege oppfordringar.