Maiskolben består av tettpakka gule kjernar som veks på rekkje rundt ein stokk. Ytst finn vi eit hylster av grøne, dekorative blad. Maiskolben vert hausta når kjernane er godt utvaksne, gule i fargen, og innhaldet er kvitt og flytande. Denne safta kan likna på mjølk, og smaken er søt og mild.

Vi har i Noreg noko produksjon av mais. Berre ein liten del av dette går gjennom varehandelen. Mesteparten går til sjølvplukk. Etter hausting vert sukkeret i mais omdanna til stivelse. Han bør derfor lagrast så kort tid som mogleg.

Kvalitetskrav

Maiskolbar skal ha tettpakka og fullt utvikla kjernar med frisk og jamn gul farge utan teikn til skadar eller ròte. Kjernane bør vere mjuke slik at den mjølkeliknande safta lek ut når ein pressar kjernen mellom fingrane. Er maisen dekt med blad, er dette berre ein fordel. Blad vernar kjernane, hindrar uttørking og gjer at maiskolben ser dekorativ ut.

Bruk

Før bruk må maiskolben reinskast for dekkblad og skyljast i kaldt vatn. Er maiskolben heilt nyhausta, kan han etast naturell. Vanlegvis koker vi maisen i ca. 10–12 minutt i usalta vatn. La vatnet renne av og server deretter med smør og krydder. Kokte kjernar kan også serverast i salatar eller som grønsak til varmretter. Han er nydeleg til grilling i folie, men hugs å pensla med smør først. Vi et gjerne heile maiskolbar med spesielle maisgaflar.

Av mais lagar ein også maisolje og mjøl. Lefser, chips og popcorn vert òg laga av mais.

Næringsinnhald

Mais inneheld mykje karbohydrat og er såleis ei energirik grønsak. Mais inneheld også noko mineral og protein.

Sjå matvaretabellen for nærare opplysingar om næringsinnhald på matvaretabellen.no