Snurrevad

Snurrevaden består av ein notpose med lange venger. I enden av vengene er det montert eit børtre som tauearmane er festa i. Føremålet med tauearmane er å sveipa for å skremma fisken, slik at han vert samla framfor nota. Dei viktigaste fiskeslaga i snurrevadfisket er torsk, hyse og sei.

Det finst fleire typar nøter som vert brukte til snurrevad:

• tampnot, der nota har tampar under som nota går langs botnen med
• kilenot, der grunntelna er festa til ein langsgåande kjetting som held nota mot botnen
• girnot, der nota går på gjennomhola plast- eller gummikuler festa til grunntelna

Fordelen med snurrevad er den gode kvaliteten på fangsten, og at reiskapen er selektiv med tanke på fiskestorleiken.

Opne bilete i eit nytt vindauge

CC BY-NC-SA

Bilete: Trym Ivar Bergsmo

Før vi set ut snurrevaden, leitar vi opp område med konsentrasjonar av fisk og prøver å plassera notopninga bak fisken. Vi må passa på å setja snurrevaden slik at nota held seg open så lenge som råd.

Opne bilete i eit nytt vindauge

CC BY-SA

Bilete: Lars Drage

Til å trekkja inn snurrevaden kan vi bruka nokkvinsj eller ein snurrevadtrommel med vinsj. Når taua er inne, bruker vi ei kraftblokk eller triplexblokk til å hiva inn sjølve nota. Når mesteparten av nota er inne og ligg på sida av fartøyet, dreg vi fisken inn til inntaksbingen med ei kran. Deretter vert nota greidd på hekken og gjort klar for hal.

Ei utfordring ved bruk av snurrevad er at fangstane mange gonger kan verta for store. Slike store fangstar kan føra til dårleg kvalitet, og det kan utgjera ein tryggleiksrisiko. Det vert derfor utvikla teknologi som skal hindra dette.