Hopp til innhald
Fagartikkel

Integrasjon ved variabelskifte

For nokre funksjonar må vi bruke spesielle metodar for å integrere. Ein av desse er integrasjon med variabelskifte, eller substitusjon.

Når vi integrerer med variabelskifte, bruker vi kjerneregelen for derivasjon "baklengs".

Differensialane dy og dx

For å kunne bruke denne metoden innfører vi ein ny skrivemåte for den deriverte, der vi bruker differensialane dy og dx.

Gjennomsnittleg vekstfart frå eitt punkt på ein graf til eit anna punkt på grafen, er definert som yx der x er ei lita endring i x-retning som inneber ei endring y i y-retning.

Den deriverte til ein funksjon y=f(x) i eit punkt er definert som den verdien den gjennomsnittlege vekstfarten går mot når x går mot null:

 y'=f'x=limx0yx 

Den deriverte til ein funksjon i eit punkt kan ut frå dette definerast som den momentane vekstfarten i punktet, eller stigingstalet til tangenten til grafen i punktet.

Differensialet dx er ut frå dette ei lita endring i x-retninga, mens differensialet dy til funksjonen y=fx er kor mykje stiginga til tangenten i punktet x blir endra med ei lita forandring x. (Hugs at y er tilsvarande endring for funksjonen, mens både den deriverte og funksjonen blir endra i x-retning med dx=x.) Sjå figuren.

Dette betyr at den deriverte, som er stigingstalet til tangenten, no kan skrivast som

y'=f'x=dydx

Det er vanleg å bruke variabelen u på uttrykket vi byter ut (substituerer). Derfor har vi at

u'=dudx

Vi kan seie at dudx angir den deriverte av u med omsyn på x. Dette kan skrivast om til

dx=duu'

I det vidare arbeidet skal vi behandle differensialane du og dx som storleikar vi kan behandle algebraisk, det vil seie bruke i berekningar.

Metode: integrasjon ved variabelskifte

Integrasjon ved variabelskifte går ut på å forme om integranden, som er ein funksjon av x, til ein funksjon av u, ved å setje ein del av funksjonen lik u. Det som er viktig når vi skal velje kva u skal vere, er at den deriverte av u må vere slik at han kan forkorte bort det som er igjen av x i uttrykket. Faktoren som blir sett lik u, vil ofte vere faktoren med høgast grad, og han kan til dømes vere innhaldet i ein parentes, ein eksponent, radikanden (det som står under eit rotteikn) eller nemnaren i ein brøk, og u blir ofte angitt som "kjernen".

For å sjå korleis dette blir tek vi utgangspunkt i det følgande ubestemde integralet:

10xx2+14dx 

Vi ser at integranden er eit produkt av to faktorar, 10x og x2+14. Korleis blir integralet viss vi vel kjernen som u=x2+1?

Svar

Dersom vi vel kjernen som u=x2+1, blir integralet

10x·u4 dx

Kva blir den deriverte av kjernen u=x2+1 ?

Svar

Den deriverte til kjernen, dudx, blir x2+1'=2x.

Vi har at

u = x2+1dudx = 2xdx = du2x

Er det mogleg å forkorte bort x og utføre integrasjonen dersom vi erstattar dx med du2x ?

Svar

Ja, det vil vere mogleg å forkorte bort 2x og deretter utføre integrasjonen.

10x·x2+14 dx = 10x·u4du2x= 5u4 du

Etter å ha forkorta10x mot 2x ser vi at integralet har u som variabel og du i staden for dx. Vi kan då utføre integrasjonen med omsyn på u.

5u4 du = 5·15u5+C= x2+15+C

I den siste linja har vi "bytt tilbake", det vil seie erstatta u med x2+1.

Det at den deriverte av x2+1 er 2x, gjer at variabelen x "forsvinn" i integranden, slik at integranden berre inneheld variabelen u. Dette er sjølve "nøkkelen" med metoden.

Døme

3x+6x2+4x+5 dx

Vi set radikanden lik u, som gir u=x2+4x+5.

Dette gir

u' = dudx=2x+4=2x+2dx=du2x+2

Vi set inn for u og dx

3x+6x2+4x+5 dx = 3x+2x2+4x+5 dx=3x+2u·du2x+2=321u du

Her er ikkje den deriverte til kjernen nøyaktig lik 3x+6, men begge uttrykka inneheld faktoren x+2 . Denne kan forkortast vekk, og dermed "forsvinn" variabelen x i integranden, slik poenget med metoden er.

Vi antideriverer og finn

321u du = 32u-12 du=32·1-12+1·u-12+1+C=32·2·u+C=3x2+4x+5+C

Integrasjonsregel for 1ax+bdx

Vi kan bruke variabelskifte saman med regelen om at 1x dx=lnx ,   x0 til å finne ein integrasjonsregel for 1ax+b dx, der a og b er konstante tal.

1ax+b dx

u=ax+b

dudx=a, og dette gir dx=dua.

Vi set inn for u og dx, og vi kan no utføre integrasjonen:

1ax+b dx = 1u dua=1u·1adu=1a1u du=1alnu+C=1alnax+b+C

Integrasjon med variabelskifte

Finn funksjonen som utgjer kjernen, og erstatt denne funksjonen med u i integranden.

Rekn ut dudx=u'.

Erstatt dx med duu' i integralet som skal løysast.

Forkort slik at u er den einaste variabelen.

Gjennomfør integrasjon med u som integrasjonsvariabel.

Set tilbake kjernen i uttrykket slik at vi igjen får x som variabel i funksjonen.

Integrasjonsregel

1ax+b dx=1alnax+b+C  ,    x0  a0

Film om integrasjon med variabelskifte, døme 1

Video: Tom Jarle Christiansen / CC BY-SA 4.0

Film om integrasjon med variabelskifte, døme 2

Video: Tom Jarle Christiansen / CC BY-SA 4.0