For å kunne bruke denne metoden innfører vi ein ny skrivemåte for den deriverte, der vi bruker differensialane dy og dx.
Gjennomsnittleg vekstfart frå eitt punkt på ein graf til eit anna punkt på grafen, er definert som ∆y∆x der ∆x er ei lita endring i x-retning som inneber ei endring ∆y i y-retning.
Den deriverte til ein funksjon y=f(x) i eit punkt er definert som den verdien den gjennomsnittlege vekstfarten går mot når ∆x går mot null:
y'=f'x=lim∆x→0∆y∆x
Den deriverte til ein funksjon i eit punkt kan ut frå dette definerast som den momentane vekstfarten i punktet, eller stigingstalet til tangenten til grafen i punktet.
Differensialetdx er ut frå dette ei lita endring i x-retninga, mens differensialet dytil funksjoneny=fxer kor mykje stiginga til tangenten i punktet x blir endra med ei lita forandring ∆x. (Hugs at ∆y er tilsvarande endring for funksjonen, mens både den deriverte og funksjonen blir endra i x-retning med dx=∆x.) Sjå figuren.
Dette betyr at den deriverte, som er stigingstalet til tangenten, no kan skrivast som
y'=f'x=dydx
Det er vanleg å bruke variabelen u på uttrykket vi byter ut (substituerer). Derfor har vi at
u'=dudx
Vi kan seie at dudx angir den deriverte av u med omsyn på x. Dette kan skrivast om til
dx=duu'
I det vidare arbeidet skal vi behandle differensialane du og dx som storleikar vi kan behandle algebraisk, det vil seie bruke i berekningar.
Metode: integrasjon ved variabelskifte
Integrasjon ved variabelskifte går ut på å forme om integranden, som er ein funksjon av x, til ein funksjon av u, ved å setje ein del av funksjonen lik u. Det som er viktig når vi skal velje kva u skal vere, er at den deriverte av u må vere slik at han kan forkorte bort det som er igjen av x i uttrykket. Faktoren som blir sett lik u, vil ofte vere faktoren med høgast grad, og han kan til dømes vere innhaldet i ein parentes, ein eksponent, radikanden (det som står under eit rotteikn) eller nemnaren i ein brøk, og u blir ofte angitt som "kjernen".
For å sjå korleis dette blir tek vi utgangspunkt i det følgande ubestemde integralet:
∫10xx2+14dx
Vi ser at integranden er eit produkt av to faktorar, 10x og x2+14. Korleis blir integralet viss vi vel kjernen som u=x2+1?
Svar
Dersom vi vel kjernen som u=x2+1, blir integralet
∫10x·u4dx
Kva blir den deriverte av kjernen u=x2+1 ?
Svar
Den deriverte til kjernen, dudx, blir x2+1'=2x.
Vi har at
u=x2+1dudx=2xdx=du2x
Er det mogleg å forkorte bort x og utføre integrasjonen dersom vi erstattar dx med du2x ?
Svar
Ja, det vil vere mogleg å forkorte bort 2x og deretter utføre integrasjonen.
∫10x·x2+14dx=∫10x·u4du2x=∫5u4du
Etter å ha forkorta10x mot 2x ser vi at integralet har u som variabel og du i staden for dx. Vi kan då utføre integrasjonen med omsyn på u.
∫5u4du=5·15u5+C=x2+15+C
I den siste linja har vi "bytt tilbake", det vil seie erstatta u med x2+1.
Det at den deriverte av x2+1 er 2x, gjer at variabelen x "forsvinn" i integranden, slik at integranden berre inneheld variabelen u. Dette er sjølve "nøkkelen" med metoden.
Her er ikkje den deriverte til kjernen nøyaktig lik 3x+6, men begge uttrykka inneheld faktorenx+2. Denne kan forkortast vekk, og dermed "forsvinn" variabelen x i integranden, slik poenget med metoden er.