Legendeviser

Ei legende er ei forteljing om ein helgen. Slike forteljingar er det mange av i den katolske kyrkja. Norske legender stammar frå tida før reformasjonen og handlar om helgenar som Jomfru Maria, St. Sunniva og Heilag-Olav.

Legendevisene (heilagvisene) er viser som vart til i den tida den norske kyrkja var katolsk, eller som er komne hit frå utlandet. Visene handlar om helgenar og lidingane dei måtte halde ut, eller om religiøse visjonar.

Draumkvedet er den mest kjende av alle legendevisene. Det er eit eineståande og storslege visjonsdikt. Dei fleste forskarane meiner at teksten stammar frå slutten av mellomalderen, frå perioden før reformasjonen i 1537.

Draumkvedet er påverka av visjonar i den europeiske høgmellomalderen som vart kjende gjennom norrøne omsetjingar og kyrkjeleg forkynning. Det vert likevel rekna som eit originalt norsk kunstverk, og som eit høgdepunkt i norsk balladedikting.

Diktet handlar om visjonane til Olav Åsteson (eller Olaf Åkneson). Han fell i djup svevn på julaftan og vaknar ikkje før trettandedag jul. Han rir då til kyrkja og fortel om draumane sine som er ei vandring gjennom dødsriket. Her er han vitne til kampen mellom gode og vonde krefter og ser korleis syndarane vert straffa for ugjerningane sine.

Ein kan sjå Draumkvedet som ein parallell til Den guddommelege komedien (Divina Commedia) av den italienske mellomalderdiktaren Dante Alighieri.