Kamskjel
Kamskjel lever ofte på sandbotn i små fordjupingar med det flate overskalet dekt av sand, men det finst òg på andre botntypar. Kamskjelet er tvikjønna. Gytinga skjer i sommarhalvåret, og larvane sym fritt i om lag ein månad før dei fester seg til eit fast underlag.
Yngelen sit fast til han slepper seg ned på botnen når han er ca. 10–15 mm stor. Det tek fire–fem år for skjela å nå ein salsstorleik på 10–12 cm.
I dag blir det forska på å utvikle kamskjeldyrking som næring. Kamskjel blir klekte kunstig i klekkjeri og dyrka vidare i kassesystem i sjøen før dei blir sette ut på havbotnen.
I Noreg blir kamskjel stort sett hausta ved dykking. I andre land driv dei med skraping av kamskjel, noko som er mindre aktuelt i Noreg på grunn av ulendte botnforhold. Meir raffinerte metodar og meir raffinert utstyr for å plukke kamskjel frå botnen kan bli aktuelt.
Kamskjel blir selde ferske, som frosne gratinerte eller som frosne musklar eller musklar i lake. Dei kan etast rå, lett dampa, steikte eller gratinerte, og dei blir gjerne serverte i det dekorative skalet sitt.
Kamskjel er mager mat, men har likevel svært høgt innhald av omega-3-feittsyrer.
Sjå Matvaretabellen frå Mattilsynet for nærare opplysningar om næringsinnhaldet.
Hugselappen
Sesong:
Det er sesong for kamskjel heile året, men kamskjel har rogn berre delar av året, avhengig av landsdel.
Utbreiing i Noreg:
Finst i ytre strøk frå Oslofjorden til Vesterålen, med dei største førekomstane frå Vestlandet til Nordland.
Storleik:
Opptil 17 cm i diameter.
Med andre ord:
latin: Pecten maximus
engelsk: great scallop
fransk: coquille St Jacques
tysk: Kammmuschel