Kongekrabbe

Det var russiske forskarar som i 1960-åra introduserte kongekrabba til Barentshavet frå Okhotskhavet på den russiske Stillehavskysten. Målet var å auke verdigrunnlaget for befolkninga i Murmansk. Sidan har krabba spreidd seg austover og vestover i det sørlege Barentshavet og er truleg kommen for å bli. Kongekrabba er ein fellesressurs som Noreg forvaltar saman med Russland.

Kongekrabba er ein verdifull ressurs, men søkjelyset vert òg retta mot det faktumet at krabba er ein introdusert art. Frå norsk side ønskjer vi å hindra at ho spreier seg til nye område. Hovudmålet for forvaltninga av krabba er derfor å halda bestanden på eit minstemål vest for 26° Ø (Nordkapp).

Fangst og fangstreiskapar

Den norske fangsten av kongekrabbe kom i gang så seint som i 1994 – først som eit forskingsfiske, men frå og med 2002 på kommersiell basis. Fangsten skjer ved hjelp av spesielle krabbeteiner.

Kongekrabba vert vanlegvis seld kokt, men òg fryst rå. Ferdig kokte kongekrabbeklør vert av mange rekna som ein delikatesse og kan brukast som tilbehøyr i varme retter eller som eigne kalde retter. Ho kan serverast naturell på liknande måte som andre kokte krepsdyr. Rå klør av kongekrabbe kan kokast eller gratinerast og lagast til i ulike retter på liknande måte som hummar eller kreps.

Kjøtt av kongekrabba er ei god proteinkjelde og inneheld lite feitt.

Sjå Matvaretabellen frå Mattilsynet for nærare opplysningar om næringsinnhaldet.