Kongens nei

Tidleg om morgonen 9. april 1940 vart det tyske krigsskipet Blücher søkkt i Drøbaksundet. Det norske forsvaret si søkking av Blücher utsette Hitlers plan om å okkupere Noreg med eit døgn. Dette gav kongefamilien og regjeringa tid til å flykte nordover i landet og derfrå vidare til England og USA.

Da kongen og regjeringa forlet Oslo 9. april, forsøkte Vidkun Quisling å overta makta ved eit statskupp. Han heldt ein radiotale der han utnemnde seg sjølv til statsminister.

Den 10. april hadde kongefamilien med følge komme fram til Trysil. Tyskarane sende ein utsending til Trysil med krav om å innsetje Quisling som ny statsminister. Saka vart teken opp med Kongen i statsråd og resulterte i ein kongeleg resolusjon som kongen og statsminister Nygaardsvold skreiv under på. I denne resolusjonen nekta Haakon 7. å gje etter for det tyske kravet.

Etter krigen vart Quisling arrestert og dømd til døden for landssvik. "Kongens nei" vart brukt som dokument i landssviksaka mot han. Dei raude merknadene du ser på dokumentet, er frå tida da bevisa i saka vart samla inn.

"Kongens nei" blir derfor rekna som eit av dei viktigaste dokumenta i nyare norsk historie.