Kommunikasjon med menneske som har nedsett høyrsel

For å unngå misforståingar bør du forsikre deg om at brukaren har oppfatta det du sa. Det kan du gjere ved å stille kontrollspørsmål eller be brukaren om å ta opp att informasjonen. Dersom han eller ho ikkje høyrde det du sa, kan du prøve å seie setninga på ein litt annan måte.

Ver merksam på at bakgrunnsstøy kan hemme kommunikasjon endå meir. Før du skal starte ein samtale, bør du difor sørgje for mest mogleg ro. Skru ned radio og tv, og unngå å sitje i rom der fleire snakkar samtidig. For å få merksemd kan du legge handa di på armen til brukaren og opprette augekontakt, slik at han eller ho forstår at du vil seie noko.

Det er viktig at du snakkar tydeleg og i eit roleg tempo til ein som har nedsett høyrsel. Du skal ikkje rope. Dersom du har lys stemme, er det enklare å høyre kva du seier om du gjer stemma di litt djupare. Bruk korte, konkrete setningar utan for mange ord. For å understreke det du snakkar om, kan du nytte kroppsspråk. Du kan òg kaste eit blikk på eller peike på det du snakkar om. Nokre gonger kan blokk og blyant vere gode hjelpemiddel.

Personar med sterkt nedsett høysel kan vere avhengige av å lese leppene dine og observere ansiktsuttrykket ditt når du snakkar. Difor må ansiktet ditt vere godt synleg. Sørg for augekontakt, og hald hendene borte frå ansikt og munn. Unngå å tygge tyggegummi. Slike munnrørsler kan distrahere og forvirre brukaren.

Ein del personar med høyrselshemming nyttar teiknspråk som kommunikasjonsform. Sjølv om det ikkje er eit krav, er det ein fordel om du kan teiknspråk.

For brukarar med nedsett høyrsel finst det aktuelle hjelpemiddel, til dømes høyreapparat og teleslynge. Nokon kan gløyme eller ha problem med å nytte høyreapparatet sitt. Det kan vere oppgåva di å hjelpe brukaren med å setje inn og stille inn høyreapparat.