Mange typer rapportar
I nokre samanhengar er det så vanleg å skrive rapportar at det blir laga faste skjema som skal fyllast ut, som til dømes skademeldingar i trafikken og tilstandsrapportar på boligar. I yrkeslivet skriv vi arbeidsrapportar for å dokumentere korleis eit arbeid har blitt utført, medan forskarar skriv forskingsrapportar for å dokumentere korleis dei har kome fram til resultata sine.
Krav til ein rapport
Den som les ein rapport, ventar seg nyttig og korrekt informasjon om ei sak eller ei hending. I rapportar må du derfor alltid vere nøyaktig med tid, stad og namn. Du må skrive sakleg og relativt kort, men samstundes passe på at alle vesentlege opplysingar er med. Rapportar blir alltid skrivne i 1. person: eg eller vi.
Oppsett
Før du begynner å skrive, bør du ha klart for deg kva rapporten skal brukast til, og kven som er mottakar(ar).
Rapporthode
Du begynner med eit rapporthovud som inneheld følgjande korte opplysingar:
- dato for dagen du skriv rapporten
- kven som skal ha rapporten
- kven som har skrive rapporten
- kva rapporten handlar om
Rapporthovudet plasserer du øvst til venstre på arket.
Innleiing
Innleiinga skal forklare meir detaljert kva rapporten handlar om.
Hovuddel
I hovuddelen legg du fram alle fakta som du meiner er viktige å ha med. For å gjere teksten din meir oversiktleg, kan du godt lage ei overskrift for kvart hovudpunkt i rapporten. Då blir det òg lettare å kontrollere om du har fått med alt du skal.
Avslutning
Som avslutning kan du komme med di eiga vurdering, om du har blitt beden om det. Når rapporten er ferdig, må du hugse å skrive under for hand. Underskrifta di viser at du går god for innhaldet.