For mykje stress

馬紅：

美玉，你怎麼還沒起床？ 你身體不舒服嗎？

李美玉：

今天我太累了，不想出門。你一個人去學校吧。

馬紅：

怎麼了，生病了？

李美玉：

沒有吧，反正我覺得很累，什麼也不想做，衹想睡覺。

馬紅：

沒生病，那是有什麼別的問題嗎?

李美玉:

我最近一直頭疼，學習壓力太大，考試成績總是不好，不管我怎麼努力，成績就是趕不上，所以我特別著急。另外，我睡得也不好，心情也不好。

馬紅：

你的胃口怎麼樣？

李美玉：

我覺得這邊的飯我吃不慣，沒有什麼食欲。我感覺我沒有動力，什麼也不想做。

馬紅：

你不會是有什麼心理問題吧？想跟我聊聊嗎？我現在有點時間，咱們聊聊吧。我們是好朋友，不管你有什麼問題都可以跟我說。

李美玉：

我最近總是感到郁悶，開心不起來，也沒法放鬆。我要好好學習，要鍛煉身體，還要見朋友，我不習慣大城市的生活。我要做的事情太多了，根本忙不過來。好累呀！

馬紅：

我理解你的意思，在國外留學是會有很多壓力的。

>李美玉：

嗯，我以前在挪威的時候沒遇到過這種情況。現在我覺得生活和學習方面都有壓力，所以不知道怎麼樣才能照顧好自己。

馬紅：

美玉，你不要太著急，我可以幫助你。從今天開始，我們一起去圖書館自習，每周一起鍛煉幾次。我們約好一起做一些事情，這樣可以互相幫助，互相支持。我覺得這個辦法應該能讓你慢慢好起來，你覺得呢？

李美玉：

謝謝你馬紅！我聽你的，我們先這樣試試看。我需要在生活和學習上養成好的習慣。

馬紅：

好的，我們先這樣做，看看過一段時間你會不會覺得好一點。如果還是覺得不舒服的話，我們就去看專業的醫生好嗎？

李美玉：

好，馬紅，你真是個好朋友。謝謝你！

馬紅：

我能理解你的心情，有時候我也會這樣。今天上午我在這裡陪你吧，等到下午我們再看要不要一起出去，好嗎？

李美玉：

好。

Ma Hong:

Meiyu, kvifor har du ikkje stått opp enno? Følar du deg dårleg?

Li Meiyu:

I dag er eg så sliten, eg har ikkje lyst til å gå ut. Du får dra åleine på skulen.

Ma Hong:

Kva er i vegen, har du blitt sjuk?

Li Meiyu:

Eg har vel ikkje det, men eg føler meg uansett veldig sliten, eg har ikkje lyst til å gjere noko som helst, eg vil berre sove.

Ma Hong:

Om du ikkje har blitt sjuk, er det då noko anna som er i vegen?

Li Meiyu:

I det siste har eg hatt vondt i hovudet heile tida. Studiepresset er så høgt, og eksamenskarakterane er aldri bra. Uansett kor flittig eg er, så heng ikkje karakterane med, så eg er svært engsteleg. I tillegg har eg ikkje sove godt, og humøret er ikkje bra.

Ma Hong:

Korleis er appetitten din?

Li Meiyu:

Eg er ikkje vand til maten her, og eg har ikkje noka matlyst. Eg føler at eg ikkje har noka drivkraft, og eg har ikkje lyst til å gjere nokon ting.

Ma Hong:

Du har vel ikkje nokon psykologiske problem? Har du lyst til å prate litt med meg? Eg har litt tid no, så la oss prate. Vi er gode venner, og same kva slags problem du har, så kan du fortelje det til meg.

Li Meiyu:

I det siste har eg følt meg nedtrykt heile tida, eg klarer ikkje å gle meg over noko, og eg klarer heller ikkje å slappe av. Eg må studere godt, eg må trene, og eg må treffe venner. Eg er ikkje vand med livet i storbyen. Eg har altfor mykje å gjere og klarer i det heile ikkje å rekke over alt. Eg er så sliten!

Ma Hong:

Eg forstår kva du meiner. Når ein studerer i utlandet, er det mykje press.

Li Meiyu:

Ja, eg har aldri tidlegare vore utsett for noko slikt i Noreg. No synest eg eg har press i både daglegliv og studiar, så eg veit ikkje kva eg skal gjere for å ta godt vare på meg sjølv.

Ma Hong:

Meiyu, ikkje ver så engsteleg, eg kan hjelpe deg. Frå og med i dag kan vi dra saman til biblioteket for sjølvstudiar, og vi kan trene saman nokre gonger kvar veke. Vi kan avtale å gjere nokre ting saman. Slik kan vi hjelpe kvarandre og støtte kvarandre. Eg trur at denne metoden kan få deg til å bli betre, sakte, men sikkert. Kva trur du?

Li Meiyu:

Takk skal du ha, Ma Hong! Eg høyrer på deg; vi kan prøve dette og sjå. Eg treng å få gode vanar i daglegliv og studiar.

Ma Hong:

Greitt, då gjer vi det først slik og ser om du føler deg litt betre etter ei tid. Dersom du framleis føler deg dårleg, dreg vi til ein profesjonell lege, OK?

Li Meiyu:

OK, Ma Hong, du er verkeleg ein god venn. Tusen takk!

Ma Hong:

Eg forstår korleis du føler det, eg har det på same måte sjølv nokre gonger. I formiddag kan eg vere saman med deg her, og i ettermiddag kan vi sjå om vi vil gå ut saman, greitt?

Li Meiyu:

OK.