Angstlidingar

Omgrepa frykt og angst blir ofte brukt om kvarandre, men dei er ikkje heilt det same. Mens frykt handlar om redsel i ein reell faresituasjon, kan angst handle om bekymring for noko som kanskje kan komme til å skje i framtida.

Når vi blir redde, blir "fight-or-flight-responsen" aktivert, det er reaksjonen til kroppen på ein truande situasjon. Fryktreaksjonen kan føre til at du prøver å kjempe mot faren (fight), eller at du prøver å flykte (flight) eller unngå han. Nokre gonger kan det hende at du får ein frysrespons (freeze) og ikkje klarer å gjere noko som helst. Det som skjer i kroppen når fight-or-flight-reponsen blir aktivert, er at det sympatiske nervesystemet set i gang prosessar for å gjere oss klare til kamp eller flukt. Det inneber mellom anna å auke forbrenninga for å gi meir energi til musklane, og desse prosessane gir kroppslege symptom som hyperventilering, hjartebank, muskelspenningar, sveitting og rastløyse.

Eit angstanfall gir ofte mange av dei same symptoma som fight, flight eller freeze, men utan at det er ein reell faresituasjon. Nokre gonger forstår ein person at det ikkje er nokon realistisk grunn til angsten, men klarer likevel ikkje å unngå han.

Mens enkelte opplever utvikling av angst etter ei traumatisk hending, opplever dei fleste ei gradvis utvikling av lidinga. Sannsynlegvis kjem angstlidingar av ein kombinasjon av biologiske, psykologiske og sosiale faktorar. Angstlidingar kan oppstå samtidig som depresjon eller andre psykiske lidingar, og omtrent 50 prosent av menneske som lir av ei angstliding, har ei ekstra angst- eller depresjonsliding. Angst kan òg komme som ei tilleggsliding ved somatiske (fysiske) sjukdommar.

Det finst mange ulike typar angst og ulike måtar å dele dei inn på.

Eit fellestrekk for personar med angstlidingar er dei prøver å unngå det som utløyser angsten, og ubehandla angst kan derfor medføre store avgrensingar i kvardagen og redusert livskvalitet.

Terapi

Ulike formar for samtaleterapi blir brukt som psykologiske behandlingsmetodar for angstlidingar. Terapien inkluderer ofte kognitiv åtferdsterapi og ulike metodar for eksponering for å overvinne den irrasjonelle angsten. Kognitiv åtferdsterapi handlar om å forandre tankemønster og åtferd relatert til angstlidinga til meir føremålstenlege tankemønster og åtferd for å fungere i kvardagen. Ved ein gradvis eksponering leidd av terapeuten kan til dømes ein person med angst for store folkemengder etter kvart lære seg at det ikkje er farleg å gå på kjøpesenteret.

Medikamentell behandling

For nokon kan antidepressive legemiddel føre til mindre angst og betre livskvalitet. Angstdempande medisinar dempar symptoma på kort sikt, men langtidsverknaden er meir uviss. Angstdempande medisinar er vanedannande, og dei blir derfor berre tilrådde til kortvarig bruk.

Hjelp ved panikkanfall

Dersom du opplever at nokon får eit panikkanfall, er det viktig at du som helsefagarbeidar er roleg og fortel at symptoma ikkje er farlege. Hjelp vedkommande med å puste roleg, og bli hos personen til anfallet er over. Når anfallet er over, kan du gi helseinformasjon om kva som skjer i kroppen under panikkanfall.