Opprett virtuell maskin i Hyper-V
Gå til Server Manager, bruk "Tools"-menyen oppe til høgre, og vel Hyper-V Manager.
Du kjem no inn i Hyper-V Manager, som er eit verktøy som styrer dei fleste aspekta av Hyper-V.
Hovudvindauget er delt i tre kolonnar. I venstre kolonne ser vi først ei liste over tilknytte serverar. I eit testoppsett er det sannsynlegvis berre éi maskin som blir vist her. I midten er det ei liste over virtuelle maskiner på den valde serveren. Til høgre er det ei liste over handlingar (actions) som kan utførast.
Under installasjonen av Hyper-V vart det oppretta ein virtuell svitsj, og denne vart kopla til det fysiske nettverkskortet på serveren. Før vi opprettar virtuelle maskiner, er det lurt å sjå over innstillingane som vart sette.
I "Actions"-menyen til høgre i Hyper-V Manager vel du Virtual Switch Manager. Når det nye vindauget opnar seg, vil det starte ein rettleiar for å opprette ein ny virtuell svitsj. Det skal vi ikkje gjere heilt enno.
I venstre kolonne ser vi eksisterande virtuelle svitsjar.
Den virtuelle svitsjen som blir oppretta når du installerer Hyper-V, vil få namn etter det fysiske nettverkskortet til maskina. I dømet over er dette "Intel(R) Ethernet Connection I219-…".
Vel den virtuelle svitsjen som allereie er oppretta hos deg. Du skal no få opp ei oversikt som liknar den på biletet under.
Ei tilrådd justering er å forenkle namnet til det virtuelle nettverket, til dømes til "Virtuell svitsj" eller "Virtual Switch". (Dersom du skal ha fleire virtuelle svitsjar, bør namna forklare kva nettverket skal brukast til.)
Du kan òg sjå i konfigurasjonen kva fysisk nettverkskort som er tilkopla, typen virtuelt nettverk og VLAN-innstillingar. Standardinnstillingane er sannsynlegvis korrekte. Trykk på "OK" for å lagre endringane.
Oppe til høgre i Hyper-V Manager vel du "New". I undermenyen som blir vist, vel du "Virtual Machine …".
No vil du få opp ein rettleiar for å opprette ei ny virtuell datamaskin. På den første sida får du litt generisk informasjon. Når du har lese dette, trykker du på "Next" for å gå vidare.
Vel namn og plassering for den virtuelle maskina
På neste side av rettleiaren, som heiter "Specify Name and Location", må du setje eit namn på den virtuelle maskina. Bruk eit beskrivande namn, til dømes "UniFi Kontroller", "Webserver" eller "Wordpress Server".
Du kan òg justere kvar konfigurasjonsfilene til den virtuelle maskina skal plasserast på vertsmaskina. Dersom du sette opp dette då du installerte Hyper-V, kan du berre trykke på "Next" og gå vidare.
Vel virtualiseringsgenerasjon
I enkel virtualisering veit ikkje gjesteoperativsystemet (det som er installert på den virtuelle maskina) at det køyrer på virtuell maskinvare. Om vi etablerer tovegskommunikasjon mellom gjesteoperativsystemet og hypervisoren, kan den virtuelle maskina få betre tilgang til maskinvara, og maskinressursane kan brukast meir effektivt. Vi kan opprette kontakt mellom gjesteoperativsystemet og hypervisoren med ein ekstra drivar eller spesialprogramvare, eller det kan vere direkte støtta i gjesteoperativsystemet.
Microsoft har definert to virtualiseringsgenerasjonar.
I eit testoppsett er "Generation 1" praktisk å bruke fordi det fungerer med dei aller fleste operativsystem. (Obs: Dersom du skal setje opp ei virtuell maskin som skal køyre Windows 11, må du velje generasjon 2.)
I driftsmiljø bør ein bruke "Generation 2" der det er mogleg (der gjesteoperativsystemet støttar det). Med "Generation 2" blir maskinressursane utnytta best mogleg, og den virtuelle maskina kan køyre mest mogleg effektivt.
Vel generasjon, i dei fleste testoppsett vil dette vere "Generation 1", og trykk på "Next".
Bestem mengda arbeidsminne til den virtuelle maskina
På neste side skal du bestemme kor mykje av arbeidsminnet til vertsmaskina (RAM) som skal gjerast tilgjengeleg for den virtuelle maskina.
Her må du avvege mellom kapasiteten til vertsmaskina og kor mykje minne som trengst til gjesteoperativsystemet og programvara som skal køyre.
Skriv inn mengda arbeidsminne den virtuelle maskina skal få. Aktiver "Use Dynamic Memory …" og trykk på "Next".
Legg merke til at rettleiaren forventar ein verdi gitt i MB.
Dersom den virtuelle maskina til dømes treng 4 GB RAM, må du skrive inn 4096 MB.
Konfigurer nettverk
På neste side kan du kople ein virtuell svitsj til den virtuelle maskina. Vi tilrår at du gjer dette og trykker på "Next".
Konfigurer virtuell harddisk
Den virtuelle maskina vil trenge ein virtuell harddisk. Forslaget til namn på den virtuelle harddisken er basert på namnet på den virtuelle maskina og er ofte heilt greitt.
Vurder om den foreslåtte plasseringa ser grei ut.
Når du bestemmer kor mykje plass du skal setje av til den virtuelle harddisken, må du sjå på kor mykje ledig plass det er på den fysiske harddisken, og kor mykje den virtuelle maskina har behov for.
I nokre tilfelle kan det vere aktuelt å bruke ein eksisterande virtuell harddisk eller å utsetje å opprette ein virtuell harddisk til seinare. Med mindre du veit at du har behov for ein virtuell harddisk, kan du trykke på "Next" og gå vidare.
Vel eventuelt installasjonsmedium
På neste side kan du velje installasjonsmediet (ISO-fila) som skal brukast til å installere gjesteoperativsystemet.
Dette kan du hoppe over i første omgang. Marker feltet "Install an operating system later" og trykk på "Next" for å gå vidare.
Sjekk konfigurasjon og start opprettinga
På siste side av rettleiaren får du ei kort oppsummering av konfigurasjonen. Gå gjennom denne og trykk på "Finish" for å opprette den virtuelle maskina. Opprettinga tek vanlegvis nokre få sekund, og du blir då send tilbake til Hyper-V Manager.
I midtkolonnen på hovudsida i Hyper-V Manager skal du no få opp den virtuelle maskina du nettopp har sett opp. Høgreklikk på ho med musepeikaren og vel "Settings".
Gi den virtuelle maskina tilgang til fleire prosessorkjernar
Gå til "Processor" og gi den virtuelle maskina tilgang til meir enn éin prosessorkjerne i feltet "Number of virtual processors", til dømes to eller fire.
Obs: Dersom den virtuelle maskina er skrudd på, er det nokre felt som ikkje kan justerast. Skru eventuelt av den virtuelle maskina i Hyper-V Manager ved å bruke knappen "Shut Down ..." frå høgre sidemeny.
Aktiver automatisk oppstart
Nede til høgre i "Settings"-menyen trykker du på "Automatic Start Action". Som standard vil den virtuelle datamaskina starte opp automatisk dersom ho var slått på då vertsmaskina vart skrudd av. I eit testoppsett tilrår vi at du vel "Always start this virtual machine automatically" slik at den virtuelle maskina alltid startar opp når vertsmaskina startar opp.
Legg merke til at du òg kan legge inn forseinking på oppstarten. Dette er veldig praktisk dersom den virtuelle serveren er avhengig av andre virtuelle serverar/servertenester for å fungere. Då kan du legge inn ei forseinking slik at dei får tid til å starte opp før den virtuelle maskina startar opp.
Det kan òg vere nyttig å sjekke "Automatic Stop Action" for å sjå korleis den virtuelle datamaskina vil reagere når vertsmaskina får beskjed om å skru seg av.
Når du er ferdig med justeringane, trykker du på "OK" for å lagre og gå tilbake til hovudsida i Hyper-V Manager.
Før den virtuelle maskina startar opp, må eit installasjonsmedium gjerast klart (som oftast ei ISO-fil). Last ned ISO-fila for operativsystemet du skal bruke på den virtuelle maskina. Legg ho gjerne i ei eiga mappe slik at filene er lette å finne igjen seinare.
I Hyper-V Manager dobbeltklikkar du med musepeikaren over den virtuelle maskina i den midtre kolonnen. Nå opnar eit nytt vindauget seg der du kan fjernstyre den virtuelle maskina.
Trykk på "Media" øvst og deretter "DVD Drive". Vel "Insert Disk …".
Vel ISO-fila med operativsystemet du ønsker å installere.
Når du har valt ISO-fil, trykker du på "Start" i midten nede i det svarte området. Dette startar den virtuelle maskina, og installasjonen av operativsystem på den virtuelle maskina kan starte.
