To enkle reglar for prissetjing
Vi skal først sjå på nokre enkle prinsipp, der prisen er éin av fleire viktige faktorar.
Bedrifta vår sel til dømes to typar varer. Inntektene våre består då av talet på varer vi sel, multiplisert med prisen vi får for vara. Vi kan illustrere dette slik:
| Mengd | Pris per stk. | Omsetjing | |
|---|---|---|---|
| Vare A | 150 | 50 | 7 500 |
| Vare B | 350 | 30 | 10 500 |
| Total omsetning | 18 000 | ||
| - Variable kostnader | 10 000 | ||
| = Dekningsbidrag | 8 000 | ||
| - Faste kostnader | 5 000 | ||
| Resultat (overskot) | 3 000 |
Regel 1
Prisen vi får for den enkelte vara, må vere høgare enn prisen vi kjøpte vara for. Vi kallar dette dekningsbidrag (bruttoforteneste eller avanse). Dekningsbidraget skal bidra til å dekkje dei faste kostnadene.
Beløpet vi kjøper vara for, kallar vi den variable kostnaden. Denne kostnaden varierer alt etter som kor mykje vi sel.
Nokre gonger må vi selje enkelte varer til ein lågare pris enn vi kjøpte dei for. Det kan vere for vara er blitt ukurant (skadd, umoderne og så vidare).
Regel 2
Det samla dekningsbidraget må vere større enn dei faste kostnadene. Då får vi eit overskot.
Vi ser at den prisen vi får for vara, er ein svært viktig faktor i dette reknestykket. Den som sel vara, vil gjerne ha så høg pris som mogleg. Dei som kjøper varer, vil ha så låg pris som mogleg.
Men kva er det eigentleg som bestemmer prisane? Vi skal sjå på korleis prisen kan setjast for ei typisk handelsbedrift, ei produksjonsbedrift og ei tenesteytande bedrift.